خوش‌گمانی در حدیث

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث خوش‌گمانی است. "خوش‌گمانی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خوش‌گمانی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

روایات مرتبط

امام رضا(ع) فرمودند: "ظنّ خود را در حقّ حضرت حق نیکو گردان، چراکه او می‌فرماید: من با ظنّ و گمان بنده مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ نیکو برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" ^[۱]؛
امام صادق(ع) فرمودند: "حُسن ظن به حضرت حق، آن است که جز از خداوند به چیز دیگری امید نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" ^[۲]؛
امام صادق(ع) فرمودند: "داود نبی(ع) به خداوند عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را شناخت امّا در حقّ تو حسن ظن نیافت، در حقیقت به تو ایمان نیاورده است" ^[۳]؛
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به حضرت حق پیدا کند، از این دنیا خارج شود؛ چراکه این حسن ظن قیمت بهشت است" ^[۴]^[۵].

↑ « عَنِ الرِّضَا(ع): أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶.
↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع): حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.
↑ « عَنْهُ(ع) قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ(ع): يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.
↑ « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.
↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۸۴.