عیاش بن شریک غطفانی

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

عیاش فرزند شریک کنیه‌اش ابو مسلم، مردی شجاع و دلیر و از رؤسای قبیله غطفان عراق و پرچم‌دار آنان بود. وی در جنگ صفین امیرمؤمنان(ع) را یاری کرد. او در یکی از روزهای سخت نبرد صفین، خطاب به قوم خود گفت: اگر من کشته شدم اسود بن حبیب بن جمانه فرمانده شما باشد و اگر او به شهادت رسید هرم بن شتیر و پس از او عبدالله بن ضرار پرچم‌دار و رئیس شما باشد. و سپس عازم نبرد تن به تن با مردی از آل ذاالکلاع شامی شد. مرد کلاعی بسیار شجاع و دلیر بود و در نبردی در همین جنگ قائد بن بکیر عبسی از نیروهای سپاه علی(ع) را به شهادت رسانده بود، عیاش بن شریک غطفانی به سوی آن مرد کلاعی پیش رفت و او را غرق سلاح دید؛ به طوری که هیچ جای بدنش دیده نمی‌شد، او حمله کرد ولی عیاش بن شریک غطفانی درنگ ننمود و چنان بر او زد که نخاع او را قطع کرد و مرد کلاعی بر زمین افتاد و دیگر نتوانست بجنگد، سپس عیاش بن شریک غطفانی، سالم به اردوگاه امام(ع) بازگشت ^[۱].^[۲]