عید فطر در معارف و سیره سجادی
مقدمه
فطر در اصل به معنای شکافتن است. افطار روزه‌دار را نیز از آن جهت افطار گفته‌اند که روزه‌دار با خوردن و آشامیدن روزه‌اش را به پایان می‌برد یا می‌شکند. عید فطر نیز روز افطار و روزه گشودن در پایان یک ماه روزه‌داری است. امام سجاد(ع) از خدای متعال درخواست می‌کند که روز عید فطر را برای مسلمانان روز مبارک و مغفرت و توبه قرار دهد: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ... وَ بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِ عِيدِنَا وَ فِطْرِنَا...»، «بار خدایا درود بفرست بر محمد و خاندان او... و این روز عید و روزه گشودن را بر ما مبارک گردان، چنان کن که روز عید از شمار بهترین روزهایی باشد که بر ما گذشته و عفو تو را به سوی ما آورده و گناه را از ما زدوده است... ای خداوند، ما در این روز عید فطر، روز عید و شادمانی مؤمنین... توبه می‌کنیم... بار خدایا چنین توبه‌ای را از ما بپذیر و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان»[۱]. گفتنی است که عید فطر از جمله عیدهای بزرگ مسلمانان در سرتاسر جهان است.[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نیایش چهل‌و‌پنجم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سید علی اکبر قرشی، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم، لسان‌العرب، محمدبن منظور، نشر ادب حوزه، قم، ۱۴۰۵.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «عید فطر»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۵۵.