الإمامة و التبصرة من الحیرة (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Basim (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۳۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الإمامة و التبصرة من الحیرة
زبانعربی
نویسندهعلی بن حسین بن بابویه
تحقیق یا تدوینم‍ح‍م‍د رض‍ا ال‍ح‍س‍ی‍ن‍ی‌
موضوعامامت
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات م‍ؤس‍س‍ه‌ آل‌ ال‍ب‍ی‍ت‌ لاح‍ی‍اء ال‍ت‍راث‌|انتشارات انتشارات م‍ؤس‍س‍ه‌ آل‌ ال‍ب‍ی‍ت‌ لاح‍ی‍اء ال‍ت‍راث‌]][[رده:انتشارات انتشارات م‍ؤس‍س‍ه‌ آل‌ ال‍ب‍ی‍ت‌ لاح‍ی‍اء ال‍ت‍راث‌]]
محل نشربیروت، لبنان
سال نشر۱۴۰۷ق‌، ۱۹۸۷م‌، ۱۳۶۶ ش
شابک(نامعلوم)
شماره ملیم‌۸۱-۲۳۴۵۲

الإمامة و التبصرة من الحیرة کتابی است به زبان عربی که به موضوع امامت به نحو عام و به موضوع غیبت امام مهدی(ع) بطور ویژه می‌پردازد. این کتاب که به قلم علی بن حسین بن بابویه نوشته شده، توسط انتشارات م‍ؤس‍س‍ه‌ آل‌ ال‍ب‍ی‍ت‌ لاح‍ی‍اء ال‍ت‍راث‌ به چاپ رسیده است.[۱].

درباره کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «غیبت حضرت امام مهدی(ع) از گذشته و تاکنون یک مسأله علمی برای بحث و بررسی می باشد. نویسنده این کتاب این موضوع را در چهارچوب موضوع امامت مطرح نموده است. او در کتاب خود دست به یک ابتکار زده است. او در این کتاب میان روش اهل حدیث و متکلمین جمع نموده است. روش اهل حدیث که همان تنها تکیه به روایات است؛ و روش متکلمین که به مجادله آزاد است بدون اینکه به روایات محدود گردند، می پردازند. آنان تنها به فرضیه ها و پاسخ فرضیه ها تمرکز دارند، هر چند ممکن است مطالبشان از روایات ناشی شده باشد و در پرتو آنها به دست آمده باشد.»[۱].

طرح جلد دیگری از این کتاب

فهرست کتاب

مقدمه

  • بخش: وصایت و جانشینی خداوند بر روی زمین از زمان حضرت آدم(ع) می باشد؛
  • بخش: اینکه زمین از حجت خالی نمی ماند؛
  • بخش: اینکه امامت عهد و پیمانی از خداوند متعال می باشد؛
  • بخش: اینکه خداوند متعال امامت را مختص آل محمد(ع) نموده است نه افراد دیگر؛
  • بخش: اینکه امامت ممکن نیست مگر در فرزندان امام حسین(ع)، نه فرزندان امام حسن(ع)؛
  • بخش: بررسی علت جمع شدن امامت در حضرت امام حسن و امام حسین(ع)؛
  • بخش: اینکه امامت پس از امام حسن و امام حسین(ع) در دو برادر جمع نمی گردد؛
  • بخش: اینکه امامت در هیچ عمو، دایی و یا برادری قرار داده نمی شود؛
  • بخش: امامت حضرت علی بن حسین(ع) و باطل شدن امامت محمد حنفیه؛
  • بخش: امامت حضرت باقر(ع): پدر جعفر جناب محمد فرزند علی(ع)؛
  • بخش: امامت حضرت ابو عبدالله جعفر صادق(ع)؛
  • بخش: امامت موسی بن جعفر(ع)؛
  • بخش: ابطال امامت اسماعیل بن جعفر؛
  • بخش: ابطال امامت عبد الله بن جعفر؛
  • بخش: علتی که به واسطه آن وقف و واقفیه پدید آمد؛
  • بخش: امامت اباالحسن حضرت علی بن موسی الرضا(ع)؛
  • باب فی أن من مات ولیس له إمام مات میتة جاهلیة؛
  • باب معرفة الامام انتهاء الأمر إلیه بعد مضی الأول؛
  • باب ما یلزم الناس عند مضی الإمام(ع)؛
  • باب فی من أنکر واحدا من الأئمة(ع)؛
  • باب من أشرک مع إمام هدی إماما لیس من الله تعالی؛
  • باب النوادر المستدرک؛
  • باب إمامة أبی جعفر محمد بن علی الجواد وأبی الحسن علی الهادی(ع)؛
  • باب إمامة أبی محمد الحسن بن علی العسکری(ع)؛
  • باب إمامة القائم(ع)؛
  • باب فی ذکر حدیث اللوح، وان الامام الثانی عشر هو الحجة ابن الحسن العسکری؛
  • باب فی ولادة المهدی(ع)؛
  • باب أن المهدی من ولد الحسین(ع)؛
  • باب أن المهدی هو الخامس من ولد السابع ونحو ذلک؛
  • باب فی أوصاف المهدی(ع)؛
  • باب فی النهی عن تسمیته(ع)؛
  • باب فی الغیبة؛
  • باب ما یصنع الناس فی الغیبة؛
  • باب فی آیات ظهوره؛
  • باب أن لدیهم الکتب التی أنزلت علی الأنبیاء؛
  • باب أنهم القری الظاهرة؛

دربارهٔ پدیدآورنده

علی بن حسین بن بابویه(پدیدآورنده)

علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی‌ (متوفی ۳۲۹ق‌)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابراهیم بن عبدوس همدانی، احمد بن ادریس، احمد بن علی تفلیسی، حبیب بن حسین کوفی تغلبی، حسن بن احمد قمی اسکیف به اتمام رساند.

او به تألیف کتب دینی و جمع‌آوری احادیث مبادرت ورزیده است و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «الوضوء»، «الصلوة»، «الجنائز»، « النساء و الولدان»، «قرب الاسناد»، «المواریث‌» و «التسلیم‌» برخی از این آثار است[۲].



پانویس

دریافت متن کتاب

پیوند به بیرون