مودّت ذویالقربی چه الزاماتی برای مردم دارد؟ (پرسش)
مودّت ذویالقربی چه الزاماتی برای مردم دارد؟ | |
---|---|
![]() | |
موضوع اصلی | مودّت ذویالقربی چه الزاماتی برای مردم دارد؟ |
مدخل بالاتر | امامت در قرآن / آیه مودت |
مدخل اصلی | ؟ |
مودّت ذویالقربی چه الزاماتی برای مردم دارد؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث امامت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین مهدی مقامی، در کتاب «ولایت و امامت در قرآن» در اینباره گفته است:
- «مهمترین الزامی که مودت ذویالقربی برای مردم دارد، اطاعت از آنان است؛ زیرا مودّت، واسطهای میان معرفت و اطاعت است. پس از سویی، مودت، معلول معرفت است و از سویی دیگر، علّت طاعت به شمار میآید؛ چه اینکه مودت، بیمعرفت به دست نمیآید، چنانکه اطاعت نیز بیمودت، محقق نمیشود.
نمیتوان ادعای مودت قربی را داشت و از آنها تبعیت نکرد و یا با آنها درگیر شد. بر این پایه، وجود مبارک رسول خدا(ص) اجر رسالت خویش را به دستور خداوند، مودّت به قربی قرار داد:﴿قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى﴾. امام صادق(ع) میفرماید: محب هرگز درباره محبوب خود عصیان نمیورزد و آن هنگام که پیروی حبیب خدا در همه جوانب انجام گیرد، محب خدا بودن نیز در همه عرصهها محقق میشود. فرمانبرداری کامل، محبت کامل میزاید و اطاعت ناقص، محبت ناقص، تنها راه تکمیل محبت، همان پیروی است [۱].
فخر رازی مینویسد: "بیتردید، پیامبر اکرم(ص)، فاطمه(س) را دوست میداشت و در حق ایشان فرمودهاند: فاطمه پارهای از وجود من است. هر که او را بیازارد مرا آزرده است. همچنین به روایت متواتر از پیامبر خدا(ص) ثابت شده است که آن بزرگوار، علی، حسن و حسین(ع) را دوست میداشت. هنگامی که دوستی پیامبر به ایشان ثابت شود، این دوستی و محبّت بر همه امت اسلامی نیز لازم میآید؛ چرا که خداوند متعال میفرماید: و او را پیروی نمایید، بسا که از هدایت شدگان باشید. در آیه دیگر میفرماید: همانا در فرستاده خداوند، برای شما الگو و نمونه خوب و کاملی است"[۲][۳].
پرسشهای وابسته
پانویس
- ↑ صدوق، الامالی، ص۳۹۶.
- ↑ لا شک أن النبی کان یحب فاطمة(س)، قال: «فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي يُؤْذِينِي مَا يُؤْذِيهَا» و ثبت بالنقل المتواتر عن رسول الله أنه کان یحب علیا و الحسن و الحسین و إذا ثبت ذلک وجب علی أمره الأمة مثله لقوله: ﴿وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ﴾ و لقوله تعالی: ﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ﴾ و لقوله: ﴿قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾ و لقوله سبحانه: ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾؛ مفاتیح الغیب، ج۲۷، ص۵۹۵.
- ↑ مقامی، مهدی، ولایت و امامت در قرآن، ص:۱۰۳-۱۰۴.