یوسف بن ابراهیم برم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

یوسف بن ابراهیم مشهور به بَرْم[۱] که از وابستگان (موالی) قبیله ثقیف بود[۲]، به سال ۱۶۰ ق. در اعتراض به رفتار خلیفه و به منظور امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد و مردم خراسان را به پیروی از خود فرا خواند. یوسف بسیار زود بر پوشنگ، مروالرود و طالقان[۳]دست یافت[۴]. عده‌ای از مردم سغد و فرغانه و بخارا نیز به دعوت وی پیوستند. مهدی یزید بن مزید شیبانی را به جنگ وی گسیل کرد. یزید پس از چند نبرد سخت، یوسف را شکست داد و سپاهیانش را امان بخشید و او را که تنها مانده بود، به اسارت درآورد و نزد مهدی فرستاد. خلیفه فرمان داد تا دست و پای یوسف را قطع کردند و جسد او را به دار آویختند[۵].[۶].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. برم به فتح اول و سکون دوم، به معنای بخیل است.
  2. تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۳۹۷.
  3. سرزمینی است در خراسان میان مرو الرود و بلخ که دارای آب و سبزه زار‌های بسیار است (معجم البلدان، ج۴، ص۷).
  4. الکامل، ج۶، ص۴۳.
  5. البلدان، ص۸۱؛ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۳۹۷.
  6. خضری، سید احمد رضا، تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه ص ۴۵.