ابو زبید طائی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابو زبید طائی، از شاعران و سواره ‌نظام سپاه امیرالمؤمنین علی(ع) در صفین بود و در مدح امیر مؤمنان و در شدت و قدرت آن حضرت، شعری را با این مطلع سرود: علی در بزرگواری و بردباری و در رفیع‌ترین درجه شکیبایی و پایداری، سرآمد همگان است[۱] و حضرت علی(ع) در برابر اشعار ابو زبید طائی، این دو بیت را سرود: "من آنم که مادرم نامم را حیدر و شیر گذاشت، شیر بیشه‌ها و با صورتی سخت در برابر دشمن. دارای بازوانی سترگ و شیری سخت هستم وکیل میکنم به صاع کیل سندره[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. إن علیا ساد بالتکرم و الحلم عند غایة التحلم؛ وقعة صفین، ص۱۳۸۹.
  2. أنا الذی سمتنی أمی حیدرة رئبال آجام کریة المنظرة عبل الذراعین شدید القسورة أکیلهم بالصاع کیل السندرة
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۰۶-۱۰۷.