عمیر انصاری

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

عمیر انصاری در تاریخ اسلامی

مقدمه

صاحب اسرار الشهادة از ابی‌مخنف نقل می‌کند که پس از شهادت یزید بن حصین از یاران ابا عبدالله(ع)، برادرش عمیر انصاری به میدان رفت و این رجز را خواند:

قَدْ عَلِمُوا جَماعَةُ الاَنْصارِ		اَنّي سَأحمي عَنْ بَنِي الْمُخْتارِ
ضَرْبَ غُلامٍ غَیْرَ نَکْسٍ شارِ		دُونَ الْحُسَیْنِ(ع) مُهجَتي وَداري

جماعت انصار می‌دانند که من از فرزندان احمد مختار(ص) حمایت می‌کنم؛ ضربه‌ام ضربه جوانی است که ضعیف و ناتوان نیست. خانه و جانم فدای حسین(ع) باد.

سپس بر آن گروه حمله کرد و در حمله‌اش این رجز را می‌خواند:

نَحْنُ رِجالٌ مِنْ بَني جِرْبانِ		فَاِنَّ قَوْمي سادَةُ الاَقْرانِ
آلُ عَلیٍ شیعَةُ الرَّحمنِ		وَآل حَرْبٍ شیعَةُ الشَّیْطانِ

ما مردانی از بنی جربان هستیم به تحقیق که قوم من، سرور هماوردان است، خاندان علی(ع) پیرو خدای رحمانند و خاندانحرب (جدّ معاویه) پیروان شیطان.

وی جنگ سختی کرد و پس از کشتن تعدادی از نیروهای دشمن خود نیز به شهادت رسید .

صاحب تذکرة الشهداء از وی با عنوان عمیر بن حصین یاد کرده است.

در دیگر منابع معروف عاشورایی، نامی از وی به چشم نمی‌خورد.

منابع

1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا