اسماعیل بن کثیر
ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر عالم و مورخ سنی شافعی مذهب (متولد ۷۰۱ق، دمشق؛ متوفی ۷۷۴ق، دمشق)، تحصیلات دینی اهل‌سنت را از درس افرادی همچون: احمد بن تیمیه، برهان الدین فزاری، ابن شحنه، شمس الدین محمد ذهبی و ابوالحجاج یوسف مزی پیگیری کرد. شرکت در محاکمات و اختلافات مذهبی سیاسی و ریاست دارالحدیث اشرفیه ازجمله فعالیت‌های وی است. او به تألیف چندین جلد کتاب در موضوعات تاریخی و تفسیری پرداخت. «البدایة و النهایة»، «ت‍ف‍س‍ی‍ر القرآن ال‍ع‍ظی‍م»، «السیرة النبویة»، «دلائل النبوة»، «طبقات الفقهاء الشافعیین»، «فضائل القرآن» و «قصص الانبیاء» برخی از این آثار است.[۱]