نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Shafipour(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۹ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۰۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۹ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۰۲ توسط Shafipour(بحث | مشارکتها)
آیا معجزه به واسطه علم غیب است؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث علم غیب معصوم است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم غیب مراجعه شود.
«دیروز ما میگفتیم خدا علم غیب را به رسولان خود نصیب میکند و با الهام غیبی برگزیدگان خود را به مغیبات آگاه میکند، امروز شما در جریان طبیعت آن را یافتید و چیزی را که پیمبران بی واسطههای طبیعی و اسباب ظاهری در مییافتند و خدا به واسطه وحی و الهام به آنها میرساند. از غیبگوییها، شما یک کوره راه ضعیفی بر آن پیدا کردید از روی طبیعت، و همین یکی از فرقهای میان معجزه و غیر آن است که صاحبان معجزه و کرامت کارهایی بدون وسایل طبیعی انجام میدهند، که دیگران یا اصلا نمیتوانند بکنند یا بیواسطه و آلات طبیعی نمیتوانند انجام دهند. شما با هواپیما اگر روزی برابر با دو ماه راه بروید سلیمان بن داوود به همه بساط که داشت دو ماه راه را بی وسیلههای ظاهری میرفت»[۱].
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
«یک بار اماممعصوم(ع) به یکی از اصحابش در مراسم حج نشان داده که عدهای از حاضرین در شکل حیوانات هستند. این حدیث نه ربطی به علم غیب دارد و نه ربطی به دیدن غیب. این یک "معجزه است" شبیه نسوختن حضرت ابراهیم(ع) در میان آتش، معجزه یک اتفاق و حادثه موردی است که در طول تاریخ بشر موارد آن خیلی معدود و کم و اندک و نادر بوده است. اینگونه معجزهها "علم" نیستند بل از مصادیق "دعا" هستند، آن هم دعای معصوم(ع) که در مورد خاصی از خدا بخواهد چیزی را خدا به او نشان دهد و یکی از معانی آن چند حدیث که در بالا مذکور شد که امام(ع) میگوید: "هر وقت اراده کردیم میدانیم والّا نه" موارد معجزه است.
علم یک حالت دائمی و همیشگی است خواه علم معمولی و خواه علم غیب، اما معجزه یک "اتفاق" و یک حادثه و برای چند لحظه و یا چند ساعت است. صوفیان مدرن، صدرائیان روز، با همه ادعای علم و دانش، در تشخیص میان علم، علم غیب، و دیدن غیب، معجزه و... عاجزند. و در عین حال ادعای عقلانیتشان گوش فلک را کر کرده است. آن قدر این قبیل خرافات غیر علمی بل ضد و مناقض با علم و ناقض عقل تکرار کردهاند که مسئله برای خودشان نیز مشتبه شده است گمان میکنند که فرق میان آنان با مردم، بیش از فرق میان یک معصوم با نادانترین کفار است. به زمین و زمان ناز میکنند. حتی به خدا هم ناز میکنند»[۴].
ممکن است مقصود از جمله «غیب تنها برای خداست» آن باشد که معجزه، امری مربوط به عالم غیب و مخصوص خداست و یا آن که حکمتهای زمان و مکان و نوع نزول معجزه، جزئی از اسرار غیب است که مخصوص خداست»[۶].
↑ و میگویند: «چرا نشانه (معجزهواری) از پروردگارش بر او فرو فرستاده نمیشود؟!» پس بگو: « (آنچه از حسّ) پوشیده، تنها برای خداست؛ پس منتظر باشید، [چرا] که من (هم) با شما از منتظرانم.؛ سوره یونس، آیه ۲۰.