فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی
مقدمه
فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی اهل کوفه و از مفسران و فقیهان امامی بود. [۱] از استادان محدث در زمان غیبت صغری و معاصر بزرگانی چون کلینی و ابن عقده بود برخی معتقدند کوفی در آغاز، گرایش زیدی داشته است؛ ولی شیخ صدوق بر امامی بودن وی تأکید دارد. [۲]
فرات در تفسیر خود به نقل احادیثی بسنده کرده که از امامان علیهم السلام روایت شده و در ضبط آنها نهایت دقت را مبذول داشته تا احادیث معتبره را نقل کند؛ به طوری که حسن ظن علما را جلب کرده و بیشتر آنان، وی را توثیق کرده‌اند. [۳]
بیشتر روایات وی از حسین بن سعید است که از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی(ع) بود. او از افرادی چون جعفر بن محمد بن مالک بزار و عبید بن کثیر عامری کوفی روایت کرد. شیخ صدوق در کتب خود با واسطه از کوفی بسیار روایت دارد و پدرش علی بن حسین بن بابویه تفسیر وی را روایت کرده است. [۴] از کوفی به غیر از تفسیر، نوشتاری باقی مانده که در آن، بدگویی‌های اهل اصفهان درباره امیرمؤمنان(ع) را آورده است[۵].[۶]
