فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابوالقاسم فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی اهل کوفه و از مفسران و فقیهان امامی بود. [۱] از استادان محدث در زمان غیبت صغری و معاصر بزرگانی چون کلینی و ابن عقده بود برخی معتقدند کوفی در آغاز، گرایش زیدی داشته است؛ ولی شیخ صدوق بر امامی بودن وی تأکید دارد. [۲]

فرات کوفی در تفسیر خود به نقل احادیثی بسنده کرده که از امامان (ع) روایت شده و در ضبط آنها نهایت دقت را مبذول داشته تا احادیث معتبره را نقل کند؛ به طوری که حسن ظن علما را جلب کرده و بیشتر آنان، وی را توثیق کرده‌اند. [۳]

بیشتر روایات وی از حسین بن سعید است که از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی (ع) بود. او از افرادی چون جعفر بن محمد بن مالک بزار و عبید بن کثیر عامری کوفی روایت کرد. شیخ صدوق در کتب خود با واسطه از کوفی بسیار روایت دارد و پدرش علی بن حسین بن بابویه تفسیر وی را روایت کرده است. [۴] از کوفی به غیر از تفسیر، نوشتاری باقی مانده که در آن، بدگویی‌های اهل اصفهان درباره امیرمؤمنان (ع) را آورده است[۵].[۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم المفسرین ۱ / ۴۱۸.
  2. تفسیر فرات کوفی ۱۲.
  3. روضات الجنات ۵ / ۳۵۳.
  4. معجم رجال الحدیث ۱۳ / ۲۵۲.
  5. تفسیر فرات کوفی ۱۲.
  6. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۳۲۲-۳۲۳.