از امامتپدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
مقدمه
اهلاک : نابود کردن، از "هلک و هلاک" به معنای شکستن و سقوط[۱] در مقابل "حیاة"[۲] و به معنای هلاکت ، درگذشتن و نابود شدن[۳] .
﴿ وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا ﴾ [۴] .
هلاک در قرآن کریم با موضوعات و موارد مختلف، معانی متعددی را دلالت میکند؛ از جمله این موارد:
فقدان و از دست دادن: ﴿ هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ ﴾ [۵] ؛
نابودی به استحاله و فساد : ﴿ وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ﴾ [۶] ؛
مرگ : ﴿ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ ﴾ [۷] ؛
فنا و باطلشدن ذاتی: ﴿ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ ﴾ [۸] [۹] .
منابع
پانویس
↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۶۲.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۱۱، ص۲۷۱.
↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۸۵۹.
↑ «و چون بر آن شویم که (مردم) شهری را نابود گردانیم به کامروایان آن فرمان میدهیم» سوره اسراء، آیه ۱۶.
↑ «اختیارم از کفم رفت» سوره حاقه، آیه ۲۹.
↑ «و کشت و پشت را نابود کند» سوره بقره، آیه ۲۰۵.
↑ «اگر مردی مُرد و دارای فرزندی نبود.».. سوره نساء، آیه ۱۷۶.
↑ «هر چیزی نابود شدنی است جز ذات او» سوره قصص، آیه ۸۸.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۸۲۶.
↑ «و این شهرهاست که چون ستم ورزیدند نابودشان کردیم و برای نابودی آنها موعدی نهادیم» سوره کهف، آیه ۵۹.
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۴۳-۸۴۴.
↑ نظرزاده، عبدالله ، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم ، ص:۱۳۲.