تعارف در فقه سیاسی
مقدمه
- تعارف: شناختن یکدیگر[۱]، با یکدیگر انس و آشنایی یافتن[۲]. اصل آن "عرف" به معنای سکون و طمأنینه[۳] یا اطلاع بر چیزی (علم به خصوصیات و آثارش)[۴].
- ﴿وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا﴾[۵].
- این آیه شریفه به معنای شناخت طرفین و ایجاد ارتباط با انسانهای همنوع آمده است که همه از یک پدر و مادر به وجود آمدهاند و هیچکس را بر دیگری به دلیل اصل و نسب و رنگ پوست، امتیاز و فخری نیست و در اسلام افتخار به تقوا و عمل صالح و کمال اخلاقی است[۶].
- قرآن کریم نژادپرستی و اعتقاد به برتری نژادی را نفی میکند و به همه انسانها اعلام میکند که "همه شما از آدم و حوا به وجود آمده اید و هیچ مزّیتی از این باب بر یکدیگر ندارید؛ امّا اختلاف در رنگ و نژاد و قبیله تنها برای تعارف و شناخت طرفینی و ایجاد روابط تجاری و بازرگانی، اجتماعی و... است که از این طریق افزون بر رفع نیازهای متقابل و طرفینی با شناخت متقابل، فرهنگها آداب و رسوم و... راه کمال را طی کنید"[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۱.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۳۶.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۸۱.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۹۷.
- ↑ «و شما را گروهها و قبیلهها کردیم تا یکدیگر را بازشناسید» سوره حجرات، آیه ۱۳.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۲۵۰-۲۵۱.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۸، ص۳۲۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۷.