محفر بن ثعلبه عائذی
مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی، از رجال بنی امیه و از سرداران عبیدالله بن زیاد بود.
مقدمه
مُحَفِّر بن ثَعلبة بن مرة بن خالد از بنی عائذه از خزیمة بن لؤی است.[۱] عبیدالله بن زیاد به یزید نامه‌ای نوشت و او را از شهادت امام حسین(ع) باخبر ساخت. یزید در جواب آن نامه به عبیدالله دستور داد که سر امام حسین(ع) و سرهای سایر شهدا را به همراه اسیران به شام گسیل دارد. عبیدالله بن زیاد مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی و شمر بن ذی الجوشن را خواست و سر مقدس امام حسین(ع) و سرهای دیگر شهدای کربلا و اسیران را تحویل آنان داد. مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی خاندان رسالت را همچون اسیران کفار که مردم شهر و دیار آنان را می‌دیدند، در کمال سختی به شام برد.[۲] چون به درب خانه یزید رسید، گستاخانه سخنانی توهین‌آمیز نسبت به امام به زبان آورد. یزید گفت: «مادر مُحَفِّر، احمق و پست زاییده است».[۳]
درباره زمان مرگ او اطلاعی در دست نیست.[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن، تحقیق سید محمد مهدی و سید حسن خرسان، تهران: انتشارات علمیه اسلامیه، ۱۳۳۸ قمری.، ج۵، ص۲۸۱.
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۲۱۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۸۴.
- ↑ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۸۴.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۸۶.