ریان بن صلت اشعری قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۴۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابوعلی ریان بن صلت اشعری قمی، از محدثان برجسته شیعی در سده دوم و سوم هجری بود که دوران امامت امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) و امام جواد(ع) و امام هادی(ع) را درک کرد و از ایشان کسب فیض نمود. ریان گذشته از منزلت روایی که نزد عالمان شیعی داشت از سوی امامان معصوم(ع) نیز مورد تکریم قرار گرفته بود. از کارگزاران فضل بن سهل محسوب می‌شد و زمانی که در مرو بود، از طرف فضل به عنوان والی به دیگر شهرهای خراسان فرستاده شد[۱].

وی تحت تأثیر امام رضا(ع) قرار گرفته، نسبت به امام(ع) ارادت داشت. وی کلام و گفتار امام رضا(ع) را در کتابی جمع‌آوری کرده است و علی بن ابراهیم قمی از او نقل روایت می‌کند.

معمر بن خلاد روایت کرده است: «ریان بن صلت وقتی که فضل بن سهل او را برای یکی از نواحی خراسان تعیین کرده بود، به من گفت: می‌خواستم از تو درخواست کنم از ابوالحسن علی بن موسی الرضا(ع) اجازه بگیری که سلامی به او بکنم، و از ایشان بخواهم که یکی از جامه‌هایش را با چند درهمی که نامش بر آن ضرب شده است به من بدهد. من به نزد امام(ع) رفتم و ایشان فرمودند: آیا ریان بن صلت می‌خواهد به نزد من بیاید و از من می‌خواهد که جامه از خودم و مقداری پول به او بدهم؟ عرض کردم: سبحان‌اللّه! قسم به خدا از من سؤال نکرد، مگر آنچه را که شما فرمودی. امام(ع) فرمود: ای معمر! مؤمن، موفق است؛ حال به او بگو، بیاید. زمانی که ریان داخل شد، سلام کرد و امام(ع) او را خواند و یکی از لباس‌هایش را به او داد. چون خارج شد، به او گفتم: چقدر به تو عطا کرد؟ در این وقت دیدم سی درهم دارد»[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، باب ۴۷، ص۵۰۳.
  2. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، باب ۴۷، ص۵۰۳؛ معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۰۹.
  3. محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۴۹.