آل در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آل است. آل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آل در قرآن - آل در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
آل: گروهی که نسبت خویشاوندی، عنوان فامیلی، آیین و دین آنها به فرد معینی باز می‌گردد[۱]؛ مانند آل یعقوب، آل فرعون، آل موسی و.... واژه "آل" مشتق از "اَوْل" به معنای رجوع است. مفهوم آل به لحاظ نسبت آن با مضاف‌الیه از لحاظ گستردگی و ضیق مختلف است.
﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ﴾[۲].
کلمه "آل" مقلوب از کلمه "اهل" و مترادف آن است و مصغّر آن "اهیل" می‌باشد و فقط در اشراف و بزرگان به کار می‌رود؛ مثل آل الله و در اشخاص ناشناس و زمان و مکان به کار نمی‌رود[۳]. کلمه آل از لحاظ مفهومی توسعه یافته و بر اقوام و اقربا (خاندان) نیز اطلاق می‌شود و همچنین در مواردی مانند آل فرعون بر اتباع و اطرافیان نیز صدق می‌کند. این توسعه مفهومی در کلام نیازمند قرینه است[۴][۵].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۱۷۷.
- ↑ «خداوند، آدم، نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۳۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۹۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۱۷۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۳۶.