آیا اعتقاد به مهدویت مردم را از عمل خیر باز می‌دارد؟ (پرسش)
| آیا اعتقاد به مهدویت مردم را از عمل خیر باز می‌دارد؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
آیا اعتقاد به مهدویت مردم را از عمل خیر باز می‌دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
- برخی می‌گویند: از آثار سوء اعتقاد به مهدویت و انتظار ظهور مهدی (ع) در جامعه اسلامی آن است که مردم را مایل به توکل به خدا نموده و از عمل و مبارزه باز می‌دارد... .
پاسخ نخست
آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:
«قبل از هر چیز باید عقیده به مهدویت و انتظار مهدی موعود (ع) را معنا کرد.
اگر مقصود از عقیده مهدویت آن باشد که انسان به انتظار ظهور کسی بنشیند که به سبب فراگیر شدن ظلم با ظهورش به تنهایی همه امور را اصلاح می‌کند و ما هیچ نقشی در ظهور او نداریم بلکه می‌توانیم با گسترش ظلم در ظهور او تعجیل کنیم، با این دیدگاه می‌توان گفت که اعتقاد به مهدویت انسان را از عمل خیر باز می‌دارد. ولی اگر برداشت ما از اعتقاد به مهدویت عقیده به ظهور کسی است که ما می‌توانیم با زمینه سازی برای او در ظهورش تعجیل کنیم و اگر تأخیر در آن شده به جهت کوتاهی ما است، نه تنها این عقیده انسان را از عمل باز نمی‌دارد بلکه در عمل کردن به خیر نیز تشویق خواهد نمود، زیرا منتظران مصلح، خود افرادی صالح هستند. لذا در روایات اسلامی، انتظار فرج از مقوله عمل و از افضل اعمال امّت اسلامی به حساب آمده است.
معنای صحیح انتظار مهدی موعود (ع) این نیست که مسلمانان دست بر روی دست گذاشته و به انتظار مهدی (ع) به سر برند، بدون آنکه به وظایف دینی خود عمل کرده و زمینه ساز ظهور او باشند. و لذا در روایات اسلامی انتظار فرج از بهترین اعمال برشمرده شده است. معلوم می‌شود که انتظار جنبه عملی دارد و شخص منتظر خودش را از حیث عمل نیز آماده ظهور منجی می‌گرداند»[۱].
پانویس
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۱۳۶، ۱۵۸.