انیس بن جناده غفاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از أنیس بن جناده غفاری)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

انیس فرزند جنادة بن سفیان بن عبید از تیره بنوحرام غفاری و برادر[۱] بزرگ ابوذر غفاری است[۲]. براساس روایت ابن عباس، ابوذر غفاری به دلیل خشکسالی همراه مادر و برادرش انیس به منطقه نجد نزد خویشاوندان مادری‌‌شان رفتند و مورد اکرام قرار گرفتند که این، حسادت برخی را برانگیخت[۳] و انیس را به مراوده با خانواده دایی‌اش متهم کردند. ابوذر ضمن زدودن این اتهام، آنان را به نزدیکی مکه آورد. انیس و دُرید بن صِمَّه، دو شاعری بودند که درباره شعرشان به یکدیگر مفاخره کردند و سرانجام برای داوری، نزد خنساء [۴] به مکه رفتند. با اینکه درید در فن شعر از انیس ماهرتر بود، ولی خنساء، انیس را به دلیل کینه‌ای که از درید داشت، برتری داد.

انیس در بازگشت از مکه، ابوذر را از بعثت رسول خدا (ص)، راستگویی آن حضرت[۵] و هم‌کیشی پیامبر با او خبر داد. ابوذر پس از مسلمان شدن، نزد قومش بازگشت و در اثر تبلیغ وی، انیس و مادرش نیز مسلمان شدند[۶]. ابن حبان[۷] گوید: انیس به همراه ابوذر نزد پیامبر خدا رفت و ابن اثیر[۸] برخلاف روایت بالا، انیس را فرستاده ابوذر برای بررسی اوضاع جدید در مکه دانسته است. ابن عبدالبر[۹] وی را در مسلمانی‌اش نیکو وصف کرده و بخاری[۱۰] او را در شمار درگذشته‌های دوره رسول خدا به شمرده است و گوید: زمان دقیق درگذشت وی را نمی‌داند.[۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. طوسی، ص۲۶.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۸۴؛ درباره اختلاف نسب وی، ر. ک: ابن اثیر، ج۱، ص۵۶۲.
  3. ابن حجر، فتح، ج۷، ص۱۳۲.
  4. کاهن مکه، هیثمی، ج۹، ص۳۲۷.
  5. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۸۴.
  6. طبرانی، کبیر، ج۱، ص۲۶۶؛ و همو، اوسط، ج۳، ص۱۵۱؛ اصفهانی، ص۱۴۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۸۵.
  7. ابن حبان، ج۳، ص۸.
  8. ابن اثیر، ج۱، ص۳۰۲.
  9. ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۲.
  10. بخاری، ج۱، ص۵۰.
  11. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «انیس بن جناده غفاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۵۰.