ابراهیم بن محمد بن سمعان اسلمی مدنی مدینی مدائنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سمعان اسلمی مدنی مدینی مدائنی در سال ۱۰۰ هـ[۱] در مدینه زاده شد[۲] و از علمای برجسته در فقه و حدیث بود.[۳] ابواسحاق از اصحاب خاص امام باقر و امام صادق(ع) بوده و از آن دو بزرگوار[۴] و نیز از کسانی چون صفوان بن سلیم و محمد بن منکدر روایت کرده است.[۵] افرادی چون محمد بن ادریس (امام شافعی) و حسن بن عرفه از شاگردان او بوده و از وی نقل روایت کرده‌اند.[۶] برخی از علمای اهل سنت او را ضعیف، متروک الحدیث و قدری یا معتزلی مذهب دانسته‌اند.[۷] اما بسیاری از رجال شناسان، به خصوص رجالیون شیعه، اسلمی را از یاران خاص امام باقر و امام صادق(ع) می‌دانند.[۸] وی اثری به نام «الموطّأ» دارد که از الموطّأ مالک بن انس بزرگ‌تر می‌‌باشد[۹] و مورد نقد و طعن برخی علمای حدیث قرار گرفته است.[۱۰] کتاب دیگری نیز در خصوص حلال و حرام دارد.[۱۱] اسلمی سرانجام در سال ۱۸۴هـ در گذشت[۱۲].[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. سیر اعلام النبلاء ۸/۴۵۰.
  2. الاعلام ۱/۵۹.
  3. تذکرة الحفاظ ۱/۲۴۶.
  4. رجال النجاشی ۱/۸۵ الفهرست (طوسی) ۳.
  5. سیر اعلام النبلاء ۸/۴۵۰.
  6. الاعلام ۱/۵۹ تهذیب الکمال ۲/۱۸۴.
  7. میزان الاعتدال ۱/۵۷ التاریخ الکبیر ۳۲۳.
  8. رجال النجاشی ۱/۲۴۶ اعیان الشیعه ۲/۱۰۹ تذکرة الحفاظ ۱/۲۴۶.
  9. العبر ۱/۲۲۳.
  10. الاعلام ۱/۵۹.
  11. رجال النجاشی ۱/۸۵.
  12. میزان الاعتدال ۱/۵۷.
  13. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۶.