ابزار شناخت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابزار شناخت در اسلام عبارت است از حواس، قوۀ تفکر، استدلال، تزکیه، تصفیه نفس و مطالعه آثار علمی دیگران. در سوره مبارکه نحل می‌فرماید: ﴿وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ[۱][۲][۳]

منابع

پانویس

  1. «و خداوند شما را از شکم مادرانتان بیرون آورد در حالی که چیزی نمی‌دانستید و برای شما گوش و چشم و دل نهاد باشد که سپاس گزارید» سوره نحل، آیه ۷۸.
  2. مجموعه آثار، ج۲، ص۲۳۱.
  3. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۵۲.