مقدمه

ابواحمد اسماعیل بن یزید بن مردانبِه قطان اهل اصفهان[۱] و از محدثانی است که بسیار مسافرت می‌‌کرد و به زهد و عبادت و حسن حدیث معروف بود.[۲] از سفیان بن عیینه، وکیع، ولید بن مسلم و بشر بن سری روایت کرده و افرادی مانند محمد بن حمید رازی و احمد بن حسین انصاری از او روایت کرده‌اند.[۳] او علاوه بر آشنایی با حدیث، از مفسران نیز به حساب می‌‌آمد.[۴] کتاب‌های اللباس، المسند و التفسیر[۵][۶] از اوست. وی در سال ۲۶۰ه‍ یا اندکی قبل از آن درگذشت[۷][۸]

منابع

پانویس

  1. معجم المفسرین ۱/۹۵.
  2. تاریخ الاسلام ۱۹/۸۸.
  3. ذکر اخبار اصبهان ۱/۲۰۹.
  4. معجم المفسرین ۱/۹۵.
  5. داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۱۴، رقم ۱۰۷.
  6. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۵۶.
  7. تاریخ الاسلام ۱۹/۸۸.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۱۸۶.