ابوجنیده فهری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوجنیده فهری
تصویر کهنی از مدینه
نام کاملابوجنیده فهری
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌فهر
از اصحابپیامبر خاتم

مقدمه

نام او و پدرش معلوم نیست و فقط به کنیه شناخته شده است. کنیه او را به اختلاف «ابوجنیده»، «ابوخلید» یا «ابوخلیده» ذکر کرده‌اند، گرچه «ابن ابی جنیده» (ابن جنیده) و «ابن‌خلیده» هم گفته‌اند. به همین دلیل، ابن اثیر[۱]، ذهبی[۲] و ابن حجر[۳] دو مدخل جداگانه برای آن در آورده‌اند و در جای دیگر، ابن حجر[۴] با عنوان جنیده فهری از او یاد کرده است. به احتمال، برخی تصحیف دیگری است.

در صحابی بودن او می‌توان تردید کرد؛ زیرا تنها روایتی که ابوجنیده نقل کرده، با دو واسطه به پیامبر می‌رسد. اینکه چرا تراجم نویسان او را جزو صحابه شمرده و در کتاب‌های خود از او یاد کرده‌اند، جای شگفتی است. از این روی، نمی‌توان او را جزو صحابه شمرد. همچنین نزد تراجم نویسان، ابن جنید و پدرش شناخته شده نیستند[۵].

محمد بن عبد الله بن سلیمان محدث کوفی ملقب به مطیّن در کتاب صحابه‌اش، طبرانی[۶]، ابونعیم[۷]، ابن اثیر[۸] و ابن حجر[۹]، او را از صحابه شمرده‌اند و روایتی را که در سند آن ابوجنیده از پدر، از جدش از رسول خدا نقل کرده، آورده است که حضرت فرمود: «کسی که فرد تشنه‌ای را آب دهد، خداوند او را سیراب می‌کند و به سوی بهشت دری به روی او گشوده شده به او می‌گویند: داخل شو. کسی هم که گرسنه‌ای را طعام دهد، خداوند او را سیر می‌کند و درهای بهشت به روی او گشوده شده و به او می‌گویند: داخل شو».[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، ج۶، ص۸۸-۸۵.
  2. ذهبی، ج۲، ص۱۵۶ و ۱۶۲.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۵۹ و ۹۲.
  4. لسان، ج۲، ص۱۴۱.
  5. ابن حجر، لسان، ج۲، ص۱۴۱.
  6. طبرانی، ج۲۲، ص۳۷۵.
  7. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۵۶.
  8. ابن اثیر، ج۶، ص۵۵.
  9. ابن حجر، ج۷، ص۵۹.
  10. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابوجنیده فهری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۲۰.