ابوجییش بن ذی لحیه عامری
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ابوجییش بن ذی لحیه عامری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوجییش بن ذی لحیه عامری در تراجم و رجال - ابوجییش بن ذی لحیه عامری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| ابوجییش بن ذی لحیه عامری | |
|---|---|
 تصویر کهنی از مدینه | |
| نام کامل | ابوجییش بن ذی لحیه عامری |
| جنسیت | مرد |
| لقب | ذو اللحیه |
| از قبیله | بنو عامر بن صعصعه |
| از تیره | بنوکلاب |
| از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
او از بنوکلاب تیره‌ای از بنو عامر بن صعصعه[۱] شرح حال‌نگاران و محدثان، از یک صحابی با نام شریح بن عامر بن عوف نام می‌برند که به لقبش، ذو اللحیه شناخته می‌شد[۲] که می‌تواند پدر شخص مورد نظر باشد، اما هیچ یک از منابع، فرزندی با کنیه ابوجپیش برای وی بر نشمرده‌اند[۳]. چنانکه در منابع، نه تنها شرح حالی برای وی یافت نمی‌شود، بلکه نام مشابه «ابوجییش» نیز موجود نیست. بنابراین، احتمال تصحیف یا اشتباه محتمل است.
ابن فتحون در استدراک بر کتاب استیعاب، از ابوجییش با عنوان صحابی یاد کرده است[۴]. برخی منابع نیز از مأموریت نعیم بن مسعود از طرف رسول خدا (ص) به سوی ابن ذی لحیه برای ترغیب وی به سرکوبی اسود عنسی گزارش کرده‌اند[۵] اما هیچ یک، نام این «ابن» را مشخص نکرده‌اند تا ارتباطی با فرد مورد نظر ما پیدا کند. ابن حجر[۶] به نقل از کتاب فتوح سیف، گزارش کرده که خالد بن ولید در فتوحات عراق، از میان شجاعان اصحابش که به فرمانداری برمی‌گزید، ابوجییش را بر قبیله هوازن گماشت[۷]. مرتضی عسکری از محققان معاصر، این شخص را از جمله صحابه ساختگی دانسته است[۸][۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن اثیر، ج۲، ص۲۲۱.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۱۱۴؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۲۸۰؛ ابن اثیر، ج۲، ص۲۲۱؛ ابن حجر، ج۲، ص۳۴۷؛ و ر. ک: احمد بن حنبل، ج۴، ص۶۷؛ طبرانی، ج۴، ص۲۳۷.
- ↑ عسکری، ج۴، ص۱۴۱ که منبعش الاصابه است، کنیه وی را ابوخبیش نوشته است.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۶۳.
- ↑ طبری، ج۳، ص۱۸۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۷۱؛ شامی، ج۱۱، ص۳۷۳ این خبر را به نقل از کتاب الرده سیف بن عمر نقل کرده است.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۶۳.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۶۳.
- ↑ عسکری، ج۴، ص۱۴۱.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابوجییش بن ذی لحیه عامری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۲۷.