ابوسهله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوسهله
تصویر کهنی از مدینه
نام کاملابوسهله
جنسیتمرد
از اصحابپیامبر خاتم

مقدمه

به تصحیف، گاه او را ابو شهله[۱] و نیز ابوسهیله گفته‌اند[۲]. ابوزرعه[۳] از نام او اظهار بی‌اطلاعی کرده است. وی از مولای خود عثمان و نیز در باب فضایل عثمان، از رسول خدا (ص) روایت کرده که پیامبر در آخرین لحظات عمر فرمود: «کاش برخی از اصحابم اینجا بودند». عایشه، ابوبکر یا عمر یا علی (ع) را صدا زد، ولی حضرت به هیچ کدام اعتنایی نکرد و ساکت ماند. عایشه متوجه شد که منظور او شخص دیگری است. از این رو گفت: عثمان را بخوانم؟ فرمود: «آری» و چون حاضر شد، رسول خدا (ص) او را به نزدیک خود فراخواند و در گوشش سخنانی گفت که رنگ صورت عثمان تغییر می‌کرد. وقتی عثمان محاصره شد، به او گفته شد: آیا با مهاجمان نمی‌جنگی؟ گفت: رسول خدا (ص) به من سفارشی کرده و بر آن صبر خواهم کرد. ابوسهله گوید: آنان فهمیدند منظور او، همان سخنانی بوده که پیامبر در آخرین لحظات به او فرموده است[۴]. ذهبی[۵] بدون هیچ نقدی بر این روایت، اشاره کرده که او را صحابی دانسته‌اند، ولی نزد شرح حال نگاران، ابوسهله، تابعی است[۶] و به استناد منابع حدیثی یاد شده، این روایت، مُرسل و راوی اصلی آن عایشه است. روشن است که روایت، ساختگی است و برای توجیه حوادث بعدی درست شده و در منابع حدیثی عثمانی آمده است؛ زیرا این روایت، تنها یک راوی دارد و آن قیس بن ابی حازم[۷] است که به عثمانی بودنش تصریح شده است[۸] و مورد اعتماد نیست و می‌توان گفت از اخبار ساختگی طرفداران عثمان بوده است[۹][۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۱۱۰؛ همو، الاصابه، ج۷، ص۱۷۰.
  2. ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۷۶.
  3. ابن ابی‌حاتم، ج۹، ص۳۸۸.
  4. ابن سعد، ج۳، ص۶۶؛ احمد بن حنبل، ج۶، ص۵۲؛ ابن ابی شیبه، ج۷، ص۴۸۹؛ ابن ابی عاصم، السنه، ص۵۴۹.
  5. تجرید، ج۲، ص۱۷۶.
  6. عجلی، ص۵۰۰؛ ابن حبان، ج۵، ص۵۷۰؛ ابن ابی‌حاتم، ج۹، ص۳۸۸؛ مزی، ج۳۳، ص۳۹۰.
  7. مسلم، ص۱۰۳.
  8. ابن معین، ج۱، ص۳۱۵؛ خطیب بغدادی، ج۱۱، ص۴۶۴-۴۶۵؛ ذهبی، تذکره، ج۱، ص۶۱.
  9. ر. ک: علامه امینی، ج۹، ص۲۷۱.
  10. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابوسهله»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۶۶.