محمد بن احمد جامورانی رازی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

شیخ طوسی در رجال خود ابوعبدالله محمد بن احمد جامورانی رازی را در ردیف کسانی که از ائمه(ع) روایت نکرده‌اند، آورده است.[۱] محدثان بزرگی چون احمد بن محمد بن خالد برقی،[۲] سعد بن عبدالله[۳] و محمد بن احمد بن یحیی از او روایت نمودند.[۴] علامه حلی مذهب جامورانی را محکم و مستقیم ندانسته و می‌‌نویسد: قمی‌ها وی را ضعیف شمرده‌اند، هر چند آنچه را که در کتاب نوادر الحکمه از او روایت شده، استثنا کرده‌اند.[۵] کتاب «الحدیث»[۶] و «المرشد» [۷] دو اثر وی می‌‌باشند. تاریخ درگذشت جامورانی در دست نیست، ولی با عنایت به راویان و شاگردانش می‌‌توان وی از رجال قرن سوم به شمار آورد.[۸]

منابع

پانویس

  1. رجال الطوسی ۵۱۹.
  2. رجال النجاشی ۲/۴۳۸.
  3. جامع الرواة ۲/۵۹.
  4. هدایة المحدثین ۲۸۹.
  5. خلاصه الاقوال ۲۵۶.
  6. الذریعه ۶/۳۰۹.
  7. معالم العلماء ۱۳۴.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۸۱.