ابوعطیه بکری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوعطیه بکری
تصویر قدیمی مدینه
نام کاملابوعطیه بکری
جنسیتمرد
از قبیلهربیعة بن نزار
از تیرهبکر بن وائل
محل زندگیسجستان
از اصحابپیامبر خاتم

مقدمه

از تیره بکر بن وائل[۱]، از قبیله ربیعة بن نزار بن معد بن عدنان[۲]. نام وی دانسته نیست و از این رو وی را در شمار اصحابی آورده‌اند که به کنیه شناخته می‌شوند[۳]. تنها ابن منده از وی نقل کرده است که گفت: مرا در نوجوانی نزد رسول خدا (ص) بردند[۴] و آن حضرت بر سرم دست کشید [۵]. ابوعطیه را دیدند که موهای سر و صورتش سیاه بود، در حالی که صد سال داشت [۶]. این، در اثر دست کشیدن رسول خدا (ص) به سر وی بوده است. بنا بر نقلی دیگر، ابوعطیه را دیدند در حالی که موهای سر و صورتش سفید بود و عمامه ای سفید بر سر داشت[۷]. گفته‌اند وی در سجستان نماز جمعه خواند[۸] و در حدود یک میلی خارج شهر منزل گزید[۹][۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۷۳.
  2. ابن حزم، ص۳۰۲.
  3. ابن جوزی، ص۲۸۰.
  4. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۷۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۰.
  5. طبرانی، ج۱، ص۲۳۱.
  6. طبرانی، ج۱، ص۲۳۲.
  7. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۷۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۰.
  8. یجمع بالمدینه - مدینة سجستان - و کان ینزل خارجة من المدینه علی نحو من میل؛ ر. ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۱۱؛ و یجمع بسجستان؛ ر. ک: ابن حجر، ج۷، ص۲۳۰.
  9. ابن اثیر، ج۶، ص۲۱۱.
  10. خانجانی، قاسم، مقاله «ابوعطیه بکری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۴۳.