آشنایی اجمالی

ابومحمد ثبیت بن محمد عسکری از یاران امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بود و از اینکه نجاشی او را با لقب عسکری و با عنوان "من اصحابنا العسكريين" آورده، مامقانی استظهار کرده که وی اهل سامرا باشد. او از معاذ بن کثیر روایت نقل کرده است و محدثانی چون ابوایوب خزاز از وی روایت کرده‌اند.[۱] برخی از رجال‌نویسان احتمال داده‌اند که وی با ثبیت بن نشیط، صحابی امام صادق(ع) متحد و یکی است،[۲] اما خوئی به طور قطع این دو را جدا و دو نفر دانسته است.[۳] نجاشی وی را یار و همنشین ابوعیسی وراق، متکلم بزرگ شیعی دانسته و او را متکلمی ماهر، آگاه به حدیث و روایت و فقه و مؤلف کتاب‌های زیر دانسته است: تولیدات بنی امیه فی الحدیث و ذکر الاحادیث الموضوعه؛ الاسفار؛ دلائل الائمه و کتاب دیگری در رد عثمانیه که منسوب به وی و ابوعیسی وراق است.[۴]تاریخ درگذشت او در دست نیست، ولی با توجه به وفات رفیق و همراهش ابوعیسی، برمی‌آید که او هم در قرن سوم درگذشته باشد.[۵]

منابع

  1.   جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تنقیح المقال ۱/۱۹۵.
  2. مجمع الرجال ۱/۲۹۹ نقد الرجال ۶۴.
  3. معجم رجال الحدیث ۳/۴۰۳.
  4. رجال النجاشی ۱/۲۹۳.
  5. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۱۵.