ابوکبیر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوکبیر
تصویر قدیمی مدینه
نام کاملابوکبیر
جنسیتمرد

مقدمه

ابن حجر[۱] در بخش توهمات از وی یاد کرده، می‌گوید: او را ابوکبیره و ابوکثیر نیز خوانده‌اند. وی غلام محمد بن جحش بود. از او نقل شده است که رسول خدا (ص) بر معمر[۲] گذشت و چون دید ران پایش آشکار است فرمود: ران پا عورت است[۳]. ابن منده وی را تابعی دانسته و می‌گوید: اگر او را صحابی بدانند خطاست[۴]، بلکه وی از غلام محمد بن عبدالله بن جحش که صحابی است نقل حدیث می‌کند[۵]. به نظر ابواحمد عسکری نیز ابوکبیر در زمان رسول خدا (ص) به دنیا آمده و کودک بوده است و این داستان، به غلام محمد بن عبدالله بن جحش مربوط می‌شود[۶]. البته بیشتر منابع، این روایت را برای جرهد اسلمی[۷]، مخارق هلالی[۸] و برخی دیگر نقل کرده‌اند[۹]. شاید رسول خدا این سخن را به افراد متعددی فرموده باشد.[۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.
  2. معمر بن عبدالله بن نضله؛ ر. ک: ابن حجر، ج۶، ص۱۴۹.
  3. ابونعیم، ج۶، ص۳۰۰۱؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۸.
  4. ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷.
  5. ابن حجر، ج۷، ص۲۸۸.
  6. ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۸.
  7. ابن سعد، ج۴، ص۲۲۳؛ ابن معین، ج۱، ص۸۷؛ ترمذی، ج۴، ص۱۹۷؛ دارقطنی، ج۱، ص۲۳۲.
  8. ابن اثیر، ج۵، ص۱۱۶؛ ابن حجر، ج۶، ص۳۹.
  9. ر. ک: عبدالرزاق صنعانی، ج۱۱، ص۲۷.
  10. خانجانی، قاسم، مقاله «ابوکبیر»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۸۲.