اجبار در لغت
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اجبار است. اجبار از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اجبار در لغت - اجبار در فقه اسلامی - اجبار در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
«اکراه» در لغت به این معنا است که کسی را به زور بر کاری و ادارند[۱]. سیدمرتضی می‌گوید: «اکراه این است که کسی را با تهدید بر کاری وادارند؛ به گونه‌ای که او را انگیزه‌ای در آن کار نباشد و کسی برای انجام کار نکوهش یا ستایشش نتواند کرد[۲]». بنابراین اکراه وقتی محقق می‌شود که کسی را با تهدید به کاری و ادارند؛ مثلاً او را تهدید کنند که اگر به کاری خاص تن ندهد، جانش یا مالش در خطر خواهد بود. او نیز برای رهایی از این زیان بزرگ، به زیانی دیگر تن در دهد. در این صورت، انگیزه شخص، حفظ جان یا مال و به عبارتی دیگر «دفع افسد به فاسد» است.[۳].
منابع
پانویس
- ↑ فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ص۵۵۰.
- ↑ علم الهدی، سیدمرتضی، رسائل الشریف المرتضی، ج۲، ص۲۶۳. نیز ر.ک: جرجانی، سیدشریف، التعریفات، ص۱۵.
- ↑ بیابانی، محمد، مقاله «جبر و اختیار و عدل الهی»، دانشنامه امام علی ج۲ ص ۳۱۰.