احمد بن محمد بن ثابت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

احمد بن محمد بن ثابت تنها در سند یک روایت تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب تفسیر قمی وارد شده است:

«حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مِيثَمٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ سَارَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) يَوْماً وَ لَيْلَةً- وَ مِنَ الْغَدِ حَتَّى ارْتَفَعَ الضُّحَى- فَنَزَلَ وَ نَزَلَ النَّاسُ فَرَمَوْا بِأَنْفُسِهِمْ نِيَاماً- وَ إِنَّمَا أَرَادَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) أَنْ يَكُفَّ النَّاسُ عَنِ الْكَلَامِ- قَالَ: وَ إِنَّ وَلَدَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أُبَيٍّ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ(ص) فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ عَزَمْتَ عَلَى قَتْلِهِ- فَمُرْنِي أَكُونُ أَنَا الَّذِي أَحْمِلُ إِلَيْكَ رَأْسَهُ- فَوَ اللَّهِ لَقَدْ عَلِمَتِ الْأَوْسُ وَ الْخَزْرَجُ أَنِّي أَبَرُّهُمْ وَلَداً بِوَالِدَيَّ- فَإِنِّي أَخَافُ أَنْ تَأْمُرَ غَيْرِي فَيَقْتُلَهُ- فَلَا تَطِيبَ نَفْسِي أَنْ أَنْظُرَ إِلَى قَاتِلِ عَبْدِ اللَّهِ، فَأَقْتُلَ مُؤْمِناً بِكَافِرٍ فَأَدْخُلَ النَّارَ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): بَلْ يَحْسُنُ لَكَ صِحَابَتُهُ مَا دَامَ مَعَنَا»[۱].

در مصدر اصلی به جای «احمد بن محمد بن ثابت»، «محمد بن احمد بن ثابت» ثبت شده و همین عنوان صحیح است؛ زیرا عنوان «احمد بن محمد بن ثابت» نه در کتب رجالی آمده و نه در اسناد روایات قرار گرفته است، ولی عنوان «محمد بن احمد بن ثابت» در هشت سند روایت تفسیر کنز الدقائق دیده می‌شود که بیشتر آنها به نقل از تفسیر قمی است[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۲۶۵، به نقل از: تفسیر القمی، ج۲، ص۳۷۰.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۱۹۰، به نقل از: تفسیر القمی، ج۲، ص۳۶۰ و....
  3. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۵۱۱-۵۱۲.