احمد بن محمد بن علی بن حکم در تراجم و رجال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

احمد بن محمد بن علی بن الحکم[۱] در یک سند روایت تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب الکافی ذکر شده است:

«فی الکافی: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ عَنْ أَبِي إِبْرَاهِيمَ(ع) قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنَّا إِذَا دَخَلْنَا مَكَّةَ وَ الْمَدِينَةَ نُتِمُّ أَوْ نَقْصُرُ قَالَ إِنْ قَصَرْتَ فَذَاكَ وَ إِنْ أَتْمَمْتَ فَهُوَ خَيْرٌ ٌ تَزْدَادُ»[۲].[۳]

شرح حال راوی

در نام راوی، تصحیف رخ داده است و عنوان صحیح "احمد بن محمد عن علي بن الحكم" است، چنان که در منبع اصلی (الکافی) این گونه است و مقصود از احمد بن محمد، احمد بن محمد بن عیسی اشعری است که محمد بن یحیی فراوان از وی روایت کرده است، چنان که مراد از علی بن الحکم، علی بن الحکم الأنباری است، به قرینه اسناد مشابه [۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. مصحّف «احمد بن محمد عن علی بن الحکم» است.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۳، ص۵۲۵ به نقل از الکافی، ج۴، ص۵۲۴، ح۶.
  3. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳ ص ۱۱۱.
  4. ر.ک: الکافی، ج۲، ص۱۵ (ح۱)، ۸۹ (ح ۴) و ۱۱۵ (ح۱۳)؛ و....
  5. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳ ص ۱۱۱.