اصبغ بن غیاث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نام پدر او را به اختلاف «غیاث»، «عتاب»[۱] و «عیاب» گفته‌اند[۲] که موارد اخیر تصحیف شده است. تنها آگاهی موجود از او روایتی است که جابر جعفی از شعبی از اصبغ نقل کرده است که: شنیدم که رسول خدا (ص) فرمود: « فِيكُمْ أَيَّتُهَا الْأُمَّةُ خَلَّتَانِ لَمْ يَكُونَا فِي الْأُمَمِ قَبْلَكُمْ الْأَنَاةِ وَ التُّؤَدَةِ »[۳]؛ و در روایت دیگر آمده است: « فِيكَ خَصْلَتَانِ يُحِبّهما اللَّهُ، الْأَنَاةُ وَ التُّؤَدَةِ»[۴]؛ رسول خدا (ص) فرمود: «در میان امت من دو صفت و قار و سنگینی، و دوستی و محبت وجود دارد که در امت‌های گذشته وجود نداشت». ابن حجر[۵] سند این روایت را به دلیل جابر جعفی تضعیف کرده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، ج۱، ص۲۵۲.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۲۴۲.
  3. ابونعیم، ج۱، ص۳۶۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۵۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۴۲.
  4. متقی هندی، ج۳، ص۱۳۳.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۲۴۲.
  6. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اصبغ بن غیاث»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۹۷.