الیسع در علوم قرآنی
مقدمه
یسع نام یکی از پیامبران بزرگ خداوند است که نامش دو بار در قرآن ذکر شده است:
- ﴿وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ﴾[۱]؛
- ﴿وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ﴾[۲]؛ (اما از سرگذشت وی چیزی در قرآن نقل نشده است.)
در کتال توحید شیخ صدوق (باب ۶۵) میخوانیم: حضرت رضا (ع) به جاثلیق نصرانی فرمود: یَسَع مانند عیسی (ع) معجزه داشت که روی آب راه میرفت؛ مردهها را زنده میکرد و کور و پیس را شفا میبخشید؛ اما با وجود این، امتش او را خدا ندانست و کسی او را به جای خدا نپرستید.
در تورات (کتاب پادشاهان)، نام وی یشع پسر شافات ضبط شده و معنای یشع در زبان عبری "ناجی" است.
برخی گفتهاند یسع شاگرد الیاس بود. بعضی نیز او را با خضر که به حضرت موسی (ع) تعلیم میداد، یکی دانستهاند[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «و اسماعیل و الیسع و یونس و لوط را (نیز راهنمایی کردیم) و همه را بر جهانیان برتری دادیم» سوره انعام، آیه ۸۶.
- ↑ «و از اسماعیل و الیسع و ذو الکفل یاد کن و همه از نیکان بودند» سوره ص، آیه ۴۸.
- ↑ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۲۲۵؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۷، صفحه ۲۶۴؛ رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۲،صفحه ۱۹۲
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۶۲.