امام حسین و علم به شهادت (مقاله)
| امام حسین(ع) و علم به شهادت | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | سید نورالدین شریعتمدار جزایری |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | مجموعه مقالات همايش امام حسین(ع) |
| تعداد صفحات | ۱۰ |
امام حسین(ع) و علم به شهادت عنوان مقاله‌ای است که به بررسی علم پیامبر و امام، گستره این علم و شروط و قیودی که دارد می‌پردازد. این مقاله توسط سید نورالدین شریعتمدار جزایری به زبان فارسی نوشته شده و در کتاب مجموعه مقالات همايش امام حسين به چاپ رسیده است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «از باورهای پرسش‌انگیز شیعه، علم امام حسین (ع) به شهادت خود و یارانش است. این پرسش درباره علم دیگر امامان به شهادت‌شان نیز گفته می‌شود؛ چرا امیرالمؤمنین که می‌دانست به شهادت می‌رسد به مسجد رفت و به نماز ایستاد؟ و امام حسن چرا آب زهرآلود را نوشید؟ و گاهی فراتر از موضوع شهادت، از علم پردامنه پیامبر و امامان به گذشته و آینده و امور پنهان پرسش می‌شود که گستره این علم تا چه مقدار است و این که آیا پیامبر و امام همه چیز را در هر حال و در هر زمان می‌دانند و یا علم آنان شروط و قیودی دارد و بخشی از امور از آنان پوشیده مانده است؟ در این نوشتار، تلاش بر این است با نگاهی گذرا در آغاز، علم پیامبر و امام را بررسی نماییم. سپس پرسش درباره با علم به شهادت را پاسخ گوییم».[۲]
فهرست مقاله
- مقدمه؛
- چکیده؛
- گستره علم پیامبر و امام:
- محور اول: دیدگاه عقل:
- ۲.رهبری پیامبر و امام؛
- ۳.خلافت امام؛
- ۴.عصمت پیامبر و امام؛
- شاهد بودن پیامبر و امام؛
- محور دوم: علم امام از دیدگاه قرآن و روایات؛
- امام حسین و علم به شهادت:
- پیروی از حکم شرع با علم عادی؛
- شهادت سعادت است؛
- روشن‌گری و ارشاد؛
- امر به معروف و نهی از منکر؛
- علم به شهادت و حرمت اضرار به نفس؛
- پاورقی.
دربارهٔ پدیدآورنده
