امکان دیدار امام عصر (مقاله)
| امکان دیدار امام عصر | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | علی رضا علی‌نوری |
| موضوع | مهدویت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه پژوهش‌های اعتقادی کلامی |
| وابسته به | دانشگاه آزاد اسلامی |
| محل نشر | ساوه، ایران |
| تاریخ نشر | زمستان ۱۳۹۰ |
| شماره | ۴ |
| تعداد صفحات | ۱۴ |
| شماره صفحات | از صفحه ۵۵ تا ۶۸۸ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
امکان دیدار امام عصر عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی امکان دیدار امام عصر(ع) در غیبت کبری می‌پردازد. این مقاله ۱۴ صفحه‌ای به قلم علی رضا علی‌نوری نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های اعتقادی کلامی (شماره ۴، زمستان ۱۳۹۰) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «امکان دیدار امام عصر(ع) در غیبت کبری (به معنای امکان وقوعی نه عقلی) از مسائل موثر بر فضای فکری و اعتقادی جامعه تشیع است و با توجه به اینکه غیبت آن حضرت، خفای عنوانی است نه خفای شخصی، هر چند اصل اولی بر عدم ملاقات با آن حضرت است که فلسفه غیبت او به شمار می‌رود، اما تشرفاتی که متواتر از صلحا و علما نقل شده بر این دلالت دارند که استثنائاً ملاقات با حضرت امکان‌پذیر است و دیدگاهی که امکان ملاقات را در غیبت کبری نفی میکند به توقیع صادر شده توسط علی بن محمد سمری استناد میکند که در آن مدعی مشاهده، دروغگو و افترا زننده معرفی شده است؛ اما صرف نظر از سند این توقیع باید گفت: همان گونه که علامه مجلسی و دیگران برداشت کرده‌اند، هدف از صدور توقیع در فضای فکری شیعه در پایان دهه غیبت صغری که در آن از طریق سلسله وکلا و نائبان خاص با حضرت ارتباط داشتند، امام عصر(ع) برای جلوگیری از سوءاستفاده مدعیان دروغین، ادعای مشاهده ای را که توام با ادعای نیابت و سفارت باشد نفی کرده و ناظر به مشاهده عاری از آنکه به اذن خود ایشان رخصت تشرف باشد نفیاً و اثباتاً نیست؛ و بر فرض اینکه توقیع بر نفی مطلق رؤیت دلالت داشته باشد، خبر واحد است و با اخبار متواتر تشرفات نمی‌تواند معارضه کند. پس ملاقات - فی الجمله - در غیبت کبری امکان‌پذیر است».[۱]
فهرست مقاله
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
