انس بن حذیفه بحرانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

انس بن حذیفه بحرانی، صاحب بحرین[۱] برخی بر آنند که او پیامبر را ندید، اما با آن حضرت مکاتبه داشت[۲].

از طریق مکحول و ابن عیینه از انس نقل شده است که گفت: نامه‌ای به رسول خدا (ص) نوشتم که مردم پس از حرام شدن خمر، به نوشیدنی دیگری که از خرما و زبیب (کشمش) به گونه‌های مختلف گرفته می‌شود روی آورده‌اند که همانند خمر، مست کننده است. رسول خدا در پاسخ این عمل خطبه‌ای به این مضمون فرمود: «این کار را جز دوزخیان انجام نمی‌دهند؛ هر نوع نوشیدنی سکرآور، که به گونه‌های مختلفی به دست می‌آید حرام است»[۳]. هرچند در منابع تصریح نشده که پاسخ رسول خدا (ص) به نامه حذیفه کتبی بوده، اما چنین به نظر می‌رسد که شفاهی نبوده است[۴].

ابن حجر[۵] در قسم سوم از کتابش (مخضرمین)، مدخلی به وی اختصاص داده و یادآور شده که شرح حال انس را در قسم اول کتابش آورده است. اما در آن قسمت، فقط مدخلی به نام اوس بن حذیفه وجود دارد[۶] که فردی شناخته شده است و بیشتر تراجم‌نگاران و منابع روایی از او یاد کرده و احادیثی را به وی نسبت داده‌اند، اما به مکاتبه او با رسول الله (ص) اشاره نکرده‌اند. از این رو، انس بن حذیفه و اوس بن حذیفه با یکدیگر فرق دارند. ضمن آنکه در خصوص نسب انس بن حذیفه، اخباری گزارش نشده، ولی اوس بن حذیفه به ثقیف نسب می‌برد.[۷]

منابع

پانویس

  1. ذهبی، ج۱، ص۳۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۸.
  2. ذهبی، ج۱، ص۳۰.
  3. ابونعیم، ج۱، ص۹۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۹؛ منفی هندی، ج۵، ص۲۹۹ و ۳۰۰؛ عظیم آبادی، ص۱۰۰.
  4. احمدی میانجی، ج۳، ص۵۸۲ و ۵۸۳.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۳۵۶.
  6. ابن حجر، ج۳، ص۲۹۷.
  7. سامانی، سید محمود، مقاله «انس بن حذیفه بحرانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۳۵-۱۳۶.