انیس اسلمی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابن سکن[۱] وی را ناشناخته‌ای دانسته که از وی جز در حدیث عسیف (اجیر) نامی وجود ندارد. براساس آن حدیث، دو متخاصم نزد رسول خدا a آمدند و از ایشان درباره زنای اجیر (پسر یکی از متخاصمین) با زن موجر (متخاصم دیگر)، تقاضای حُکم کردند. حضرت أجیر را به صد تازیانه و تبعید شدن محکوم کرد و انیس اسلمی را فرمان داد در صورت درستی اتهام آن زن، که از اسلمی‌ها بود [۲]، وی را سنگسار کند. انیس آن زن را پس از اعتراف، سنگسار کرد [۳]
ناشناخته بودن انیس، موجب شده کسانی مانند ابن عبدالبر[۴]، ابن حبان[۵] و ابن اثیر[۶] وی را فرزند ضحاک اسلمی[۷]، و برخی دیگر وی را فرزند ابومرثد غنوی[۸] یا او را به اشتباه انس بن مالک[۹] بدانند.
ابن حجر در مقدمه فتح الباری[۱۰] دو حدیث عسیف و لباس خشن را به انیس بن ضحاک نسبت داده و بر آن تأکید کرده، ولی در الاصابه[۱۱] یکی بودن راوی دو حدیث را نپذیرفته و مورد انتقاد قرار داده است.
ابویحیی عبدالله بن انیس نیز از اصحاب رسول خدا a یاد شده که وی را برخی «اسلمی»، «جهنی» یا «انصاری» دانسته‌اند. ابن اثیر و ابن حجر، انتساب او را به اسلمی، جهنی و انصاری توضیح داده‌اند[۱۲].
همچنین فرد دیگری به نام انیس اسلمی، از پدرش ابویحیی[۱۳] از ابوسعید خدری روایت کرده است[۱۴] که به احتمال فرزند عبدالله بن انیس صحابی باشد، ولی قضاوت صریحی نمی‌توان داشت.[۱۵]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۸۵.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۲۴۷.
- ↑ شافعی، ص۲۴۹؛ بخاری، الصحیح، ج۷، ص۲۱۹؛ ابن قدامه، ج۱۰، ص۱۳۵؛ ابن عساکر، ج۴۳، ص۲۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۸۷.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۳.
- ↑ ابن حبان، ج۳، ص۷.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۱۳۳.
- ↑ ابوربوه صحابی ناشناخته شامی [ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۳۴] و راوی سفارش رسول خدا a به خشن‌پوشی ابوذر [همان‌ها].
- ↑ ر. ک: ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۸۷.
- ↑ نووی، ج۲۰، ص۱۲.
- ↑ فتح الباری، ص۲۷۸.
- ↑ الاصابه، ج۱، ص۲۸۵ و ۲۸۷.
- ↑ ابن اثیر، ج۳، ص۱۱۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۱۳۹؛ و ر. ک: ابن ابی حاتم، ج۵، ص۱.
- ↑ سمعان، بخاری، تاریخ، ج۵، ص۱۱۱.
- ↑ ابن مخلد، ص۸۰.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «انیس اسلمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۴۹.