ایلاء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«ایلاء» عبارت است از سوگند یاد کردن شوهر بر ترک آمیزش در قُبُل با همسر دائمی خود برای همیشه یا بیشتر از چهار ماه به قصد زیان رساندن به او. [۱] و در فقه بابی مستقل است؛ هر چند از آن در باب‌های نکاح، یمین و کفّارات نیز به مناسبت سخن گفته‏‌اند.[۲]

منابع

پانویس

  1. جواهر الکلام ۳۳/ ۲۹۷
  2. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۷۸۵-۷۸۶.