ایوب بن علی بن حسین بن سمط

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ایوب بن علی بن حسین بن سمط، تنها در سند یک روایت تفسیر کنز الدقائق و به گزارش از تفسیر فرات الکوفی وارد شده است:

«قَالَ حَدَّثَنِي عُبَيْدُ بْنُ كَثِيرٍ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ نَصْرٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ بْنُ سُلَيْمَانَ اَلْفَزَارِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سِمْطٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبِي يَقُولُ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ: لَمَّا نَزَلَتِ اَلْآيَةُ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى[۱] قَالَ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ لِكُلِّ دِينٍ أَصْلاً وَ دِعَامَةً وَ فَرْعاً وَ بُنْيَاناً وَ إِنَّ أَصْلَ اَلدِّينِ وَ دِعَامَتَهُ قَوْلُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ إِنَّ فَرْعَهُ وَ بُنْيَانَهُ مَحَبَّتُكُمْ أَهْلَ اَلْبَيْتِ فِيمَا وَافَقَ اَلْحَقَّ وَ دَعَا إِلَيْهِ»[۲].[۳]

شرح حال راوی

عنوان ایوب بن علی بن الحسین بن سمط تنها در سند روایت یادشده وجود دارد و در اسناد دیگر هیچ ذکر نشده، چنان که در کتاب‌های رجالی شیعه و سنی از وی یاد نشده است؛ نه استقلالاً؛ نه استطراداً، از اینرو از راویان مهمل شمرده می‌شود.

شاید تصحیف در نام راوی رخ داده باشد و عنوان یاد شده، مصحّف ایوب بن علی بن هیثم (الهیصم) باشد که در کتاب‌های رجالی اهل سنت و در اسناد روایت آنان واقع گردیده است[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را سوره شوری، آیه ۲۳.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۵۱۳ به گزارش از تفسیر فرات الکوفی، ج۱، ص۳۹۷.
  3. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۴، ص 414.
  4. ر.ک: تاریخ مدینة دمشق، ج۱۸، ص۱۴۹: «... ایوب بن علی بن الهیثم الکنانی، قال: سمعت زیاد بن بشار (سیار) یقول: سمعت أبا قرضه یقول: کان رسول الله(ص) یقول: اللهم لاتخزنا یوم القیامة ولا تفضحنا یوم القیامة».
  5. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۴، ص 414-415.