ایوب بن یقطین در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

نام او در کتب رجال نیست و وی فقط یک حدیث از حضرت رضا(ع) نقل می‌کند، او می‌گوید نامه‌ای برای حضرت رضا(ع) نوشتم و از وی خواستم تا دعائی را که از امام باقر(ع) روایت شده برایم تصحیح فرمایند امام در پاسخ من مرقوم فرمودند:

آری آن دعای حضرت باقر(ع) است که در سحرهای ماه مبارک رمضان خوانده می‌شود، پدرم می‌‌گفت: امام باقر(ع) فرمودند: اگر مردم بدانند که این سؤال‌ها چه مقامی در نزد خداوند دارند و سریع الاجابه می‌باشند، برای به دست آوردن آن دعا با هم به جنگ میپرداختند و روی هم شمشیر میکشیدند، و خداوند گروهی را به رحمت خود مخصوص می‌گرداند و مورد عنایت قرار می‌دهد.

امام باقر(ع) می‌فرمودند: می‌‌توانم سوگند یاد کنم که اسم اعظم خداوند در این دعا می‌باشد، هرگاه به خواندن او موفق شدید در خواسته خود کوشش کنید، که آن از گنجینه‌های علوم می‌باشد، و باید آن را از نااهلان مخفی نگه داشت، منافقان و دروغگویان و منکران حقیقت اهلیت آن دعا را ندارند، و آن را دعای مباهله هم می‌گویند، دعا این است: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ...».[۱]

منابع

پانویس