بحث:آیا بارانهای پیاپی از نشانههای ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
Page contents not supported in other languages.
از امامتپدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
پاسخ تفصیلی
باران های پیاپی نشانه ظهور
نزول باران فراوان يكى از علائم ظهور شمرده شده است؛ در واقع در سال ظهور، بارانهاى پياپى، زمين را آباد و سرسبز مىكند و وضع مردم، بهتر مىشود.[۱] زمان بارش این باران در بیستم ماه جمادی الاول است که این باران تا دهم ماه رجب ادامه می¬یابد.[۲] که از زمان منزل گرفتن حضرت آدم در زمین بیسابقه است.[۳] باید توجه داشت بارش باران در حالت عادی چیز عجیبی نیست جز اینکه مدت یا میزان آن بارش غریب باشد[۴] زیرا، نشانۀ ظهور باید از امر مهمی خبر دهد که بنابر روایات موجود، تأکید بر این بارانها به صورت اعجازگونه آنها است.[۵]
روایات
دو روایت برای اثبات اینکه آیا بارانهای پیاپی از نشانههای ظهور امام مهدی(علیه السلام) است وجود دارد:[۶]
از امام صادق(علیه السلام) نقل شده فرمودند:[۷] «وقتی نزدیک قیام قائم شود در ماه جمادی الثانی و ده روز از رجب، بر مردم بارانی میبارد که خلائق همانند آن را ندیده باشند.»[۸]
امیر المؤمنین(علیه السلام) فرمودند:[۹] «شدیداً از آنچه میان ماه جمادی و رجب واقع میشود در عجبم.»[۱۰]
اگر چه در این روایات به مکان و کیفیت بارش این بارانها اشارهای نشده است، اما مهم آن است که این باران به عنوان نشانه و علامتی برای نزدیک شدن زمان ظهور در نظرگرفته شده است.[۱۱]
نقد و بررسی روایات
براساس نقل بزرگانی همچون طبرسی به نقل از عبد الکریم الخثعمی روایتی را از حضرت صادق(علیه السلام) آورده که ایشان در آنجا از حضرت مهدی(علیه السلام) سخن گفته و در ضمن آن فرموده است:[۱۲] «زمان قیام او که فرا رسد، در ماه جمادی الآخر و ده روز از ماه رجب، چنان بارانی ببارد که کسی مانند آن را ندیده باشد.»[۱۳] و همچنین شیخ مفید نقل می¬کند: "خبرهایی دربارۀ نشانههای ظهور امام مهدی(علیه السلام) به دست ما رسیده است". سپس تعدادی از آنها را آورده تا آنجا که میگوید:[۱۴] "این امر به بیست و چهار باران پیاپی پایان میپذیرد و در نتیجه زمین پس از مرگش زنده میشود و برکات آن بر همه معلوم میگردد".[۱۵] و نیز شیخ طوسی به سند خود از سعید بن جبیر نقل کرده است:[۱۶] "در آن سالی که مهدی(علیه السلام) ظهور نماید، بیست و چهار باران میبارد که آثار و برکاتش دیده خواهد شد".[۱۷]
اين نشانه را گرچه بزرگانى مانند: شيخ مفيد، شيخ طوسى و طبرسى در رديف نشانههاى ظهور آوردهاند، ولى بايد توجّه داشت:
روایات طبرسی و مفید هر دو مرسل هستند و سخنی که شیخ طوسی از سعید بن جبیر نقل کرده، از امام معصوم نیست؛ در نتیجه صلاحیت اثبات تاریخی را ندارد.[۱۸]
ذيل روايت طبرسى، نشان مىدهد كه مربوط به برپايى قيامت و زنده شدن مردگان است.[۱۹]
در این روایات سخن از بارانهای بسیار عظیم و سیلآسا نیست زیرا این مقدار باران در چنین زمانی (۲۴ باران در یک یا دو ماه) در سرزمینهایی نیز که بارش متوسطی دارند اتفاق میافتد چه رسد به سرزمینهای پرباران.[۲۰]
در واقع با این اوصاف نمیتوان این بارانها را نشانهای برای ظهور دانست زیرا "نشانۀ ظهور" باید از امری مهم و قابل توجه خبر دهد. همچنین در این روایات دربارۀ مکان بارندگیها سخنی به میان نیامده است. در مجموع میتوان گفت این بارانها در سرزمینهای اسلامی خاورمیانه خواهد بارید. در این منطقه از هر دو نوع آب و هوا یافت میشود، به طور مثال: ایران و لبنان، سرد و بارانی است و مناطقی همچون حجاز و نجف عموماً خشک و بیابانی. شاید بتوان در مورد مکان این بارشها گفت: در شهرهای مقدس مکه و مدینه ببارد که ریزش این مقدار باران در آنجا بسیار قابل توجه است و در تمام مناطق خاورمیانه ببارد.[۲۱] البته احتمال ديگرى نيز وجود دارد كه اين بارانها، همزمان و در همه جاى زمين ببارد كه در اين صورت، مىتواند جنبه اعجاز داشته باشد.[۲۲]
نتیجهگیری
در نتیجه اثبات چنين نشانهاى براى ظهور با استناد به اينگونه روايات، مشكل است. البتّه از مجموع اين روايات و سخنانى كه در اين باب گفتهاند و نیز با توجّه به اينكه دوران ظهور، آغاز سامان يافتن امور و از بين رفتن مشكلات است، احتمال مىرود كه از نظر طبيعى شرايط مساعدى پيش بیاید تا سال ظهور، سالى پرباران و آبادان باشد.[۲۳]
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل میشوید:
↑ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۱۲۲، ۱۲۳؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳
↑ر.ک. الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳؛ صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۲۲، ۱۲۳؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷
↑ر.ک. الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳؛ صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۲۲، ۱۲۳؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷
↑مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار ج ۵۲، ص ۳۳۷؛ یزدی حائری،علی بن زین العابدین، الزام الناصب، ج ۲، ص ۱۵۹، تاریخ ما بعد الظهور، ص ۱۳۷
↑ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۲۲، ۱۲۳؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳
↑مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۶۰ و ۷۷ و ۹۱
↑طبرسی، فضل بن الحسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، ص ۴۳۲
↑ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۲۲، ۱۲۳؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳
↑ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۲۲، ۱۲۳؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳
↑ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۲۲، ۱۲۳؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳
↑ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۲۲، ۱۲۳؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۷۱ ـ ۷۳
↑ر.ک. رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸
↑ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۲۲، ۱۲۳؛ رضوانی، علی اصغر، علائم ظهور، ص ۵۷، ۵۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانههای ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۶ ـ ۳۰۷؛ رحمتی شهرضا، محمد، هزار و يك نكته پيرامون امام زمان، ص ۴۵۷، ۴۵۸