بحث:آیا خسف بیداء از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

چیستی خسف بیداء

  • یکی از نشانه‌ های حتمی ظهور، خسف سرزمین بیداء است.[۱] واژه خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است[۲] بیداء در لغت[۳] به معنای دشت هموار، پهناور، خالی از سکنه و آب و علف است.[۴] و نام سرزمینی بین مکه و مدینه[۵] و دشت پهناور شنزاری است[۶].[۷] منظور از خسف بیداء آن است که سفیانی لشکری عظیم را به قصد جنگ با حضرت مهدی(علیه السلام) عازم مکه می کند،[۸] در میان مکه و مدینه در محلی که به سرزمین بیداء معروف است، هنگامی که سپاهش به این سرزمین برسد، جبرئیل امین به این سرزمین بانگ بر می‌آورد: ‌ای بیدا، این گروه ستمگر را نابود کن، پس زمین دهان باز می‌کند و به گونه ای معجزه‌ آسا و به امر خداوند همه آن ها در دل زمین فرو می‌روند[۹].[۱۰]

روایات دال بر حتمی بودن خسف بیداء

  • برخی از روایاتی که خسف بیداء را از نشانه های حتمی ظهور برشمرده است، عبارتند از:[۱۱]
  1. از امام صادق(علیه السلام) پرسیده شد آیا سفیانی از محتومات است؟ فرمودند:[۱۲] «بله و کشته شدن نفس زکیه از حتمیات است و قائم از حتمیات است و خسف بیداء از حتمیات است ... .»[۱۳]
  2. هم چنین حضرت فرمودند:[۱۴] «از حتمیاتی که به ناچار پیش از قیام قائم خواهد بود خروج سفیانی و خسف بیداء و کشته شدن نفس زکیه و ندادهنده‌ای از آسمان خواهد بود.»[۱۵]
  3. و نیز فرمودند:[۱۶] «پیش از قیام قائم پنج نشانه حتمی خواهد بود: یمانی و سفیانی و ندا و کشته شدن نفس زکیه و خسف بیداء.»[۱۷]
  • از میان روایات یاد شده روایت نخست از سند معتبری برخوردار است، اما مشکل روایت دوم این است که علی بن یعقوب توثیق نشده است و مشکل روایت سوم این است که علاوه بر شیخ صدوق، شیخ کلینی در الکافی[۱۸] و شیخ نعمانی در الغیبة[۱۹] و شیخ طوسی در الغیبة[۲۰] نیز همین روایت را به اسناد خود از عمر بن حنظله از امام صادق روایت کرده‌اند، اما در این سه کتاب واژه "محتومات" وجود ندارد. و اعتبار نسخه‌ کافی بیش از اعتبار نسخه کمال الدین است، ولی به دلیل وجود روایت معتبر، می ‌توان به حتمیت خسف بیدا رأی داد.[۲۱]

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۲۰ ـ ۶۲۴؛ مهدی ‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۸؛ سلیمیان، خدا مراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۳۰؛ کریمی، محمدعلی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۶۳.
  2. ر.ک. سلیمیان، خدا مراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۸
  3. ابن منظور، لسان العرب، ج ۱، ص ۵۴۸
  4. ر.ک. مهدی ‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
  5. ر.ک. سلیمیان، خدا مراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۸
  6. یاقوت، معجم البلدان، ج ۱، ص ۵۲۳
  7. ر.ک. مهدی ‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
  8. ر.ک. سلیمیان، خدا مراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۳۰
  9. مراصد الإطلاع، ج ۱، ص ۲۳۹؛ وافی، ج ۲، ص ۴۴۲؛ مسایل العشرة چاپ‌ شده در مجموع مصنفات شیخ مفید، ج ۳، ص ۱۲۲؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت، ص ۲۵۲
  10. ر.ک. سلیمیان، خدا مراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۳۰؛ تونه ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۸؛ مهدی ‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص ؟؟؟
  11. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه ‌های حتمی ظهور، ص ۲۰۳ ـ ۲۰۵
  12. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۲۶۵، ب۱۴، ح۱۵
  13. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۲۰۳ ـ ۲۰۵؛ کریمی، محمدعلی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۶۳.
  14. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۲۷۲، ب۱۴، ح۲۶
  15. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۲۰ ـ ۶۲۴؛ آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۲۰۳ ـ ۲۰۵
  16. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۶۵۰، ب۵۷، ح۷. درباره اعتبار این حدیث، ر.ک. تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۶۵
  17. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۲۰۳ ـ ۲۰۵
  18. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۸، ص۳۱۰
  19. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۲۶۱، ب۱۴، ح۹؛ ص 262؛ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «برای قائم پنج نشانه است ...» و از آن جمله فرو رفتن در زمین بیداء را برشمرد.»
  20. طوسی، الغیبة، ص 437
  21. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۲۰۳ ـ ۲۰۵