«بخشی از محتوای بصائر الدرجات به مقوله انتقال علم از اهل بیت(ع) به یکدیگر سخن می‌کند. صفار به عنوان یک قاعده کلی بیان می‌کند که علما علم را از یکدیگر به ارث می‌برند و علم هیچ‌گاه از سلسله آنان برون نمی‌شود. روشن است که عالمان آل محمد(ص) نیز از این قاعده مستثنا نیستند. در اهل بیت(ص) سیر انتقال علوم از پیامبر(ص) به امام علی(ع) آغازیده است. علوم واسرار رسول خدا(ص) سلسله‌وار و از گذر علی(ع) من به ائمه(ع) پسین منتقل شد. هر امام، به نوبه خود، در آخرین لحظه حیات امام سابق، تمامی علوم او را در می‌یابد. به روایات بصائر الدرجات اظهار می‌کند که حتی در علومی که امام(ع) حاضر از رهگذر تحدیث به دست آورده با علم به بدانی که در علم مکفوف خداوند رخ می‌دهد، سنت انتقال جاری است؛ بدین سان که این علوم، نخست بر رسول خدا(ص) و ائمه(ع) سلف عرضه می‌گردد تا نهایتاً به امام حاضر می‌رسد. نتیجه‌ای که صفار از بیان تفصیلی سیر انتقال علم می‌گیرد، آن است که به دلیل ائمه(ع) در علم مساوی‌اند»[۱].
