بحث:ابوطلحه انصاری در تاریخ اسلامی
ابوطلحه انصاری
از جمله کسانی است که در سکونت مهاجران در مدینه پیش‌قدم شد. او نخلستان خود را که در سمت شمالی مسجدالنبی قرار داشت برای خانه‌سازی مهاجران در میان مسلمانان تقسیم کرد. در داخل این نخلستان چاه آبی بود معروف به «بئر حاء» که آب آن شیرین‌تر از چاه‌های دیگر بود و رسول خدا(ص) گاهی داخل این باغ می‌شد و از آب آن چاه می‌نوشید.
روزی ابوطلحه عرض کرد یا رسول الله، خداوند می‌فرماید: ﴿لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ﴾[۱] و بهترین اموال من این نخلستان است و لذا آن را میان مسلمانان تقسیم و صدقه جاریه قرار می‌دهم و هر طور صلاح می‌دانید تقسیم کنید. رسول خدا(ص) فرمود: «بَخْ ذَلِكَ مَالٌ رَابِحٌ»؛ مرحبا این مال سوددهی است و من صلاح می‌دانم این نخلستان را خودت در میان اقوام و عشیره نیازمند تقسیم کنی[۲]. البته رسول خدا(ص) یک قطعه از این نخلستان را به عبدالرحمان بن عوف واگذار کرد و او در این محل منزلی ساخت که به مناسبت پذیرایی مهمانان رسول خدا(ص) در آن، «دارالضیفان» و به مناسبت وسعت آن «دارالکبری» نامیده می‌شد[۳].[۴]