بحث:امامت امام حسن عسکری

امامت امام حسن عسکری

در روایتی با سند متصل از محمد بن عثمان العمری آمده که وی از پدرش از امام حسن عسکری(ع) پرسید: ای فرزند رسول الله حجت و امام بعد از شما چه کسی است؟ فرمود: «حجت و امام بعد از من فرزندم محمد است و هر کس بمیرد و او را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است»^[۱].

روشن است که امام حسن عسکری(ع) هم امامت را برای خود و فرزندش ثابت می‌داند و مدعی آن است. در نتیجه همه ائمه شیعه مدعی امامت برای خود بوده‌اند. البته در شرایط خفقان آن زمان با احتیاط عمل می‌نمودند و با در نظر گرفتن شرایط زمان و مکان، مسائل امامت را با افراد خاص در میان می‌گذاشتند^[۲].

پانویس

↑ «يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَنِ الْحُجَّةُ وَ الْإِمَامُ بَعْدَكَ قَالَ ابْنِي مُحَمَّدٌ هُوَ الْإِمَامُ وَ الْحُجَّةُ بَعْدِي مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْهُ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۲۹۷.
↑ مقاله «ائمه و ادعای امامت»، موسوعه رد شبهات ج۱۷، ص۱۰۱.

[1] «يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَنِ الْحُجَّةُ وَ الْإِمَامُ بَعْدَكَ قَالَ ابْنِي مُحَمَّدٌ هُوَ الْإِمَامُ وَ الْحُجَّةُ بَعْدِي مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْهُ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۲۹۷.

[2] مقاله «ائمه و ادعای امامت»، موسوعه رد شبهات ج۱۷، ص۱۰۱.

[۱]

[۲]