بحث:انتظار قلبی به چه معناست؟ (پرسش)

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

پاسخ آقای محسن میر باقری:

• انتظار سه مرحله دارد:

1. مرحله اول فکری و اعتقادی، مرحله دوم قلبی و مرحله سوم عملی است. مرحله اعتقادی اینگونه است که ما با عقل و اعتقاد در انتظار آینده‌ای هستیم که رحمت الهی در عالم جاری می‌شود که تحت ولای حضرت مهدی(ع) است. ما شیعیان معتقد به منتظر حضرت هستیم و اگر شیعیان بگویند ما منتظر هستیم دروغ نیست، چون بخشی از این امر به اعتقادات ما باز می‌گردد. در انتظار مرحله انتظار اعتقادی داریم.
2. مرحله دوم انتظار حسی و قلبی است، انتظاری که قلب فرد برای امام زمان بتپد و منتظر حقیقتی باشد. انسانی که اعتقاد قلبی دراد حال و هوایش با دیگر افراد فرق دارد. بر هیمن اساس کسی انتظار حسی و قلبی دارد که دلش وابسته به امام زمان(ع) باشد و دلشوره داشته باشد. آنچه مسلم است این است که همه ما در اعتقاد، منتظر حضرت مهدی(ع) هستیم، اما کسی نمی‌تواند ادعا کند که انتظارش قلبی است. لازمه انتظار قلبی، دلدادگی است و لازمه دلدادگی به خدا، حضرت مهدی(ع) و برنامه‌های خدایی دل ندادگی به دنیا است پس کسی که شیفته دنیا باشد نمی‌تواند دلداده و منتظر حقیقی باشد. اینکه از فضائل انتظار برای ظهور حضرت مهدی(ع) گفته می‌شود که فرد منظر همچون کسی است که در خیمه امام حسین (ع) باشد، شاید در مرحله انتظار قلبی شکل می‌گیرد.
3. مرحله سوم انتظار عملی است که کسی که انتظار قلبی داشته باشد در مرحله عمل باورش را به نمایش می‌گذارد یعنی در عمل شور و هیجانی دارد. منتظر واقعی کسی است که این سه مرحله را با هم داشته باشد و دلداده حضرت مهدی(ع) باشد. ما از دنیا استفاده می‌کنیم، اما نباید محو و وابسته به آن شویم.