بحث:دیدگاه‌های دانشمندان فلسفه و حکمت اسلامی در باره علم غیب چیست؟ (پرسش)
فعلا در بحث بماند
آقای [[]] در پایان‌نامه کارشناسی خود با عنوان علم غیب در روایات در این‌باره گفته است:
- «به لحاظ فلسفی وجود علم غیب در غیر خداوند نه واجب است و نه ممتنع، بنابراین در مقوله ممکنات جای می‌گیرد با این توضیح که محال نیست غیر خدا هم به پاره‌ای از علوم غیبی دسترسی داشته باشد و خداوند که وجودش از صفت بخل منزه است چنین چیزی را به بندگان و مخلوقاتش عطا نماید. و همین که از نظر عقلی هیچ دلیلی بر محال بودن علم غیب وجود ندارد در ممکن بودنش کافی است. آنچه که وجودش واجب است خداوند است و غیر از او همه ممکن‌اند پس نمی‌توان وجود علم غیب در غیر خداوند را واجب فلسفی دانست گرچه از حیث وجودی واجب نیست اما ممکن است با توجه به مسائل دیگر برخی‌ها آنرا واجب بداند که بعدا به آن خواهیم پرداخت. بوعلی سینای بلخی در نمت هشتم از کتاب اشارات می‌نویسد: اگر کسی از غیب خبر داد و آینده درستی آنرا ثابت کرد او را تصدیق کن و به او ایمان‌آور زیرا چنین چیزی یک رشته اسباب طبیعی دارد. ایشان در تنبیهات این نمت برهان این مطلب را چنین تقریر می‌دارد: وقتی اشتغالات روح از طریق حواس کم شد، برای روح انسان، فرصتی دست می‌دهد که خود را از دست قوای طبیعی خلاص کرده به جانب قدسی پرواز کند و صورت‌های در آنجا ببیند و این حالت گاهی در خواب و گاهی در بیماری برای انسان عادی دست می‌دهد. همچنانکه در فصل قبل به نظریات صدرالمتألهین اشاره شد در اینجا هم جمله‌ای از ایشان را که در حواشی ایشان بر حکمت اشراق نوشته‌اند ذکر می‌کنیم وی امکان آگاهی از غیب را به صورت مشروح مورد بحث قرار داده می‌گوید: نفس بر اثر اتصال با جهان عقل و یا عالم مثال ( جهان صور اشیاء) آگاهی‌های کسب می‌کند سپس مطلب را با براهین عقلی روشن می‌سازد».[۱]
- ↑ علم غیب در روایات، ص۱۰۱.