علم مستفاد همان علمی است که سید مرتضی "شاگرد برجسته شیخ مفید" از آن به علم مُحدَث یاد کرده است. او نیز مشابه شیخ مفید می‌گوید امام(ع) علم به غیب ندارد و چنین تعبیری در مورد کسی درست است که از خودش این علم را داشته باشد؛ اما کسی که به علم مُحدَث (علمی که از ابتدا نبوده و سپس ایجاد شده است) این علوم را دارد، عالم به غیب گفته نمی‌شود. (...)
علم مستفاد اگر چه اصالتا برای اشاره به علوم غیر ذاتی به کار می‌رود و معنای آن نفی ذاتی بودن علم امام است؛ اما به طور ضمنی به موهوبی بودن این علوم نیز اشاره دارد. این عنوان برگرفته از روایات این باب است. در این روایات آمده است که ارواح ائمه(ع) در هر شب جمعه به عرش الهی عروج می‌کند و باز نمی‌گردند، مگر با علمی مستفاد. این علم هرچه باشد و به هر اندازه که باشد، علمی موهوبی است؛ زیرا به روش‌های عادی قابل اکتساب نیست و مخصوص ائمه(ع) است[۱].
