بررسی جایگاه تربیت اخلاقی در نهج البلاغه (مقاله)

بررسی جایگاه تربیت اخلاقی در نهج البلاغه عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی که به شیوه‌ روش تربیتی و اخلاقی در نهج البلاغه می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۱ صفحه‌ای به قلم محمود درستی و محدثه رضایی نگاشته شده و در وبگاه مرجع دانش (ناشر تخصصی کنفرانس‌های کشور) (۱۳۹۰) انتشار یافته است.

بررسی جایگاه تربیت اخلاقیدر نهج البلاغه
زبانفارسی
نویسندگانمحمود درستی و محدثه رضایی
موضوعسیره، سیره تربیتی، تربیت، تربیت اخلاقی، اخلاق، نهج البلاغه، امام علی (ع)
مذهبشیعه
منتشر شده درمرجع دانش (ناشر تخصصی کنفرانس‌های کشور)
محل نشرایران
تاریخ نشر۱۳۹۴
تعداد صفحات۱۱
ناشر الکترونیکمرجع دانش (ناشر تخصصی کنفرانس‌های کشور)

این مقاله در اولین کنگره ملی راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار در بخش‌های توسعه علم و فناوری منتشر شده است.[۱]

چکیدهٔ مقاله

  • نویسندگان در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسند: «به لحاظ اهمیت موضوع اخلاق و مهمترین مفهوم اخلاقی، یعنی تربیت، در جامعه امروز و نقش آن در رشد و بالندگی جوامع، این پژوهش اندیشه‌های اخلاقی حضرت علی در نهج البلاغه را مورد بررسی قرار داده و به این سؤال کلی از منظر نهج البلاغه (جایگاه تربیت اخلاقی در نهج البلاغه) پاسخ داده است. ضمنا پژوهش حاضر با روش توصیفی- استنباطی که طی آن مفاد خطبه‌ها، حکمت‌ها و نامه‌هایی که مربوط به تربیت اخلاقی می‌باشد مورد استنباط قرار گرفته است. همچنین روش گرد‌آوری اطلاعات در این پژوهش عبارت است از اطلاعاتی که از منابع معتبر و قابل اعتماد شامل کتاب‌ها، مقالات علمی و پژوهشی، پایان نامه‌های تحصیلی و تحقیقی و نشریات و منابع اینترنتی به دست آمده است در این پژوهش مواردی چون اهداف تربیت اخلاقی، اصول اساسی در تربیت اخلاقی، روش‌های تربیت اخلاقی، مراحل تربیت اخلاقی و اولویت‌های تربیت اخلاقی در نهج البلاغه مورد بررسی قرار گرفته است».
  • نویسندگان می‌افزایند: «اهداف تربیت اخلاقی عبارتند از عبودیت، پرورش روح عدالت خواهی، پرورش تفکر و تعقل، اشاعه تقوا، پرستش خدا و تزکیه و تهذیب نفس. اصول اساسی مربوط به این اهداف شامل اصل زهد، اصل عزت، اصل اعتدال، اصل تدریجی بودن تربیت اخلاقی و رعایت تفاوت‌های فردی، اصل تعقل، اصل تفکر، اصل تسهیل و اصل کرامت. روش‌های تربیت اخلاقی مربوط به این اصول شامل روش مو‌عظه، روش الگویی، روش امر به معروف و نهی از منکر، روش تشویق و تنبیه، روش حکمت، روش تربیت عقلانی، روش مراقبه و محاسبه، روش توبه روش خطابه، روش عبرت‌آموزی و عبرت‌پذیری و روش یادآوری نعمتها و رحمتهای الهی. مراحل تربیت اخلاقی به سه هفت سال تقسیم شده است که شامل دوره هفت ساله اول، دوره هفت ساله دوم و دور هفت ساله سوم می‌باشد. اولویت‌ها شامل اولویت در مفاهیم اخلاقی که شامل تقوا، زهد و صبر و اولویت در رذایل و رفتارهای ضد اخلاقی که شامل دنیا پرستی، کبر و بخل می‌باشد. در پایان پیشنهاداتی برای مسؤلان و دست اندرکاران نظام تعلیم و تربیت جهت رسیدن به هدف مورد نظر توصیه شده است». [۱]

فهرست مقاله

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورندگان

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.